Beckett'ın "Embers"ında ve O'Neill'in "Strange Interlude'"unda "Eksik Karakter" vurgusu

Abstract

Abstract In theatres, comics, films, or television, an unseen character or a silent character is a character who is mentioned but is not directly identified by the viewer. This character significantly progresses the plot's action, whose absence amplifies the impact on the narrative. The definition would not extend to fiction, which is a non-visual form in which all characters are unseen by the viewer. The way an absent character is portrayed varies according to the medium. In visual media, such as films, stages, or televisions, an unidentified character can be sometimes shown by body parts or an offstage accent, but this character is always deemed unseen as long as the identity is never seen. Therefore, the present study represents an attempt to highlight the role of the absent character in modern drama, especially in the works of Samuel Beckett and Eugene O'Neill. The study is divided into three chapters. The emphasis is on the role of the absent character in different eras and how the technique was employed by various playwrights. In O'Neill's Strange Interlude and Beckett's Embers, absent characters take on an agency within the drama and directly interact with physically represented onstage characters. Besides, this study explores how the role of the absent character has developed during ages and how it is manifested in O'Neill and Beckett's aforementioned plays. Further, this study discusses the role of absent characters in Beckett's Embers and shows Beckett's experience with broadcasting, particularly radio, and the significant contribution to the development of radio plays and acoustic arts.

ÖZ Tiyatroda, çizgi romanda, filmde veya televizyonda, görünmeyen bir karakter veya sessiz bir karakter, izleyiciye doğrudan tanıtılmayan ancak olay örgüsünün “tema”sını önemli ölçüde ilerleten ve yokluğu anlatı üzerindeki etkisini artıran bir karakterdir. Tanım; tüm karakterlerin izleyici tarafından görülmediği, görsel olmayan bir biçim olan kurguyu kapsamaz. Olmayan bir karakterin tasvir edilme şekli ortama göre değişir. Film, sahne veya televizyon gibi görsel medyada, kimliği belirlenemeyen bir kişi bazen kısmen vücut parçaları veya sahne dışı bir vurgulama ile gösterilebilir, ancak şahsiyeti herhangi bir şekilde görülmediği sürece her zaman görünmez olarak kabul edilir. Bu tez, özellikle Samuel Beckett ve Eugene O'Neil'in eserlerinde,“modern drama”da “eksik karakter”in rolünü vurgulama girişimini gösterir. Çalışma üç bölüme ayrılmıştır. araştırma, farklı dönemlerde eksik karakterin rolüne ve tekniğin çeşitli oyun yazarları tarafından nasıl kullanıldığına odaklanmaktadır. O'Neill'ın “Strange Interlude” ve Beckett'ın “Embers “ filmlerinde, eksik karakterler drama içinde bir aksiyon alır ve sahnede fiziksel olarak temsil edilen karakterlerle doğrudan etkileşime girer. Bu tez, eksik karakterin rolünün çağlar boyunca nasıl geliştiğini ve O'Neill ve Beckett'in söz konusu oyunlarında nasıl ortaya çıktığını incelemektedir çalışma, O'Neil'ın “Strange Interlude”' ve Beckett'ın “Embers” undaki eksik karakterin rolüne odaklanıyor, esas olarak Beckett'ın “Embers”'ındaki “eksik karakterlerin” rolünün ve Beckett'in yayıncılık deneyiminin ve hepsinden önemlisi, radyonun; radyo oyunları ve akustik sanatın gelişiminde nasıl önemli bir rol oynadığının tartışılmasına ayrılmıştır.