Abstract:
Abstract
This thesis discusses two novels, Suzanne Collin’s Mockingjay which is the last volume of the Hunger Games trilogy published in 2010, and Aldous Huxley’s Brave New World. Both novels are dystopian novels. Imperialism and hegemony as concepts from postcolonial theory were studied in the two dystopian novels because the characters in the Hunger Games trilogy have lived a very miserable life in which there is not any beauty in their ’life because of Capitol government, and its unjust authority and tyrannical dominance over people’s life, capabilities and means of livelihood, and their situation puts a group of children and adolescents in hunger games and makes them kill each other. Brave New World is about the future in 2540 CE, where people do not need feelings, and are like machines stripped of all feelings and meanings of humanity. Postcolonial theory was applied to the two dystopian novels because of the domination of the Capitol government and its oppressive regime in Mockingjay, and domination of the machine and its manufacturers in the Brave New World and their tyranny over human decision. It was relied on the application of this theory to realize the similar themes, significance, and aim of the two novels. It was concluded that it is appropriate to apply the postcolonial theory on these dystopian novels because there are tyrannical and unjust governments in both novels.
ÖZ
’Bu tez, Suzanne Collin’in 2010 yılında yayınlanan Açlık Oyunları üçlemesinin son cildi olan Alaycı Kuş ve Aldous Huxley’nin Cesur Yeni Dünya adlı iki romanı tartışmaktadır. Her iki roman da distopik romandır ve postkolonyal teoriden emperyalizm ve hegemonya kavramlar, iki distopik romanda incelenmiştir, çünkü Açlık Oyunları üçlemesindeki karakterler, Capitol hükümeti ve adaletsiz otoritesi nedeniyle hayatlarında estetik ve güzelliğin olmadığı çok sefil bir hayat yaşamışlardır ve bir grup çocuğu ve ergeni açlık oyunlarına sokarak birbirlerini öldürmelerini sağlar. Cesur Yeni Dünya, insanların duygulara ihtiyaç duymadığı ve insanlığın tüm duygularından ve anlamlarından arınmış makineler gibi olduğu MS 2540’taki gelecekle ilgilidir. Postkolonyal teori ve Alaycı Kuş’taki Capitol hükümetinin baskıcı rejiminin egemenliği ve Cesur Yeni Dünya’da makine ve üreticilerinin egemenliği ve insan kararları üzerindeki tiranlıkları nedeniyle iki distopya romanına uygulandı. İki romanın benzer temalarını, önemini ve amacını gerçekleştirmek için bu teorinin uygulanmasına güvenildi. Her iki romanda da zalim ve adaletsiz yönetimler olduğu için postkolonyal teorinin bu despotik romanlara uygulanmasının uygun olduğu sonucuna varılmıştır.
