Howard Barker’in Seçili Oyunlarında Tiyatro ve Sansür.

Abstract

ABSTRACT Censorship is a societal conflict that permeates into all aspects of life and literature with no exception. Books are banned simply for containing what is that deemed to to be ‘inappropriate topics’ including political and social issues, sexuality, gender, violence, religion, and racism. Through this thesis, the researcher explains how censorship affects theatre and theatrical reality in addition to the political, social, and religious ideas in a literary text that censorship categorically rejects. The present thesis differentiates between different censorship forms, negative and positive censorship in Howard Barker’s great plays No end of Blame and Scenes from an Execution. Negative or political censorship colonizes minds, ideas, trends, and people and builds for them armies of slaves who submit to it without thinking. The researcher would like to explain and prove to the reader the extent of the negative impact of censorship on people’s life; and to study the contrast between literature and ideas before the time of censorship and after the time of censorship. On the other hand, the most important actions carried out by positive censorship are the rejection and suppression of acts that contain scenes of violence, sex, and murder due to their negative impact on society. Such things may lead to catastrophic results with unimaginable consequences upon societies. The thesis divided into three chapters: introduction, discussion, and conclusion. The first chapter is an introduction, which gives a clear and detailed explanation of the term censorship and its definition. It also traces back the origins of the term censorship and investigates its different uses in literary works through history. Chapter two presents an analysis of the term censorship and its reasons, topics, influence, and techniques. It also studies Howard Barker and his catastrophe theory. Chapter three is a critical study of two of Barker’s great plays: No End of Blame and Scenes from an Execution. It presents a study of some of the political, social, and religious issues in these plays, which considered different and forbidden aspects of the authorities. Therefore, such issues considered the main reason for the confiscation and prevention of these literary works. The thesis ends with a conclusion, which sums up the findings of the study. Barker stood against political censorship in theatre. In addition, despite exposed to explicit censorship, he worked to create new effective ways to confront it by transforming the confrontation from the war of arms and the military power owned by the state to confrontation through represent art.

ÖZ Sansür, istisnasız hayatın ve edebiyatın her alanına nüfuz eden toplumsal bir çatışmadır. Kitaplar, yalnızca siyasi ve sosyal konular, cinsellik, cinsiyet, şiddet, din ve ırkçılık dahil olmak üzere ‘uygunsuz konular’ olarak kabul edilenleri içerdiği için yasaklanmıştır. Bu tez aracılığıyla araştırmacı, sansürün kategorik olarak reddettiği edebi bir metindeki siyasi, sosyal ve dini fikirlerin yanı sıra sansürün tiyatro ve teatral gerçekliği nasıl etkilediğini açıklar. Bu tez, Howard Barker’ın Suçlamanın Sonu Yok, ve Bir İnfazdan Sahneler .oyunlarındaki farklı sansür biçimlerini, olumsuz ve olumlu sansürü birbirinden ayırıyor. Negatif ya da politik sansür, zihinleri, fikirleri, eğilimleri ve insanları sömürgeleştirir ve onlar için düşünmeden ona teslim olan köle orduları kurar. Araştırmacı, sansürün insan yaşamı üzerindeki olumsuz etkisinin boyutunu açıklamak ve okuyucuya kanıtlamak istiyor; ve sansür öncesi ve sonrası edebiyat ve fikirler arasındaki karşıtlığı incelemek. Öte yandan, pozitif sansür tarafından gerçekleştirilen en önemli eylemler, şiddet, seks ve cinayet sahneleri içeren eylemlerin toplum üzerindeki olumsuz etkisinden dolayı reddedilmesi ve bastırılmasıdır. Bu tür şeyler toplumlar üzerinde tasavvur edilemez sonuçlar doğuran feci sonuçlara yol açabilir. Tez üç bölüme ayrılmıştır: giriş, tartışma ve sonuç. Birinci bölüm, sansür terimi ve tanımının açık ve ayrıntılı bir açıklamasını veren bir giriştir. Ayrıca sansür teriminin kökenlerinin izini sürmekte ve tarih boyunca edebi eserlerdeki farklı kullanımlarını araştırmaktadır. İkinci bölüm, Barker’ın iki büyük oyununun eleştirel bir incelemesidir: Suçlamanın Sonu Yok, ve Bir İnfazdan Sahneler.Bu oyunlarda otoritelerin farklı ve yasaklanmış yönleri olarak görülen bazı siyasi, sosyal ve dini konuların bir incelemesini sunmaktadır. Dolayısıyla bu tür konular, bu edebi eserlerin müsaderesinin ve engellenmesinin temel nedeni olarak kabul edilmektedir. Tezin, sonuçu olarak Barker tiyatroda siyasi sansüre karşı çıktı. Ayrıca, açık sansüre maruz kalmasına rağmen, yüzleşmeyi silah savaşından ve devletin sahip olduğu askeri güçten temsil sanatı aracılığıyla yüzleşmeye dönüştürerek, Barker’in yüzleşmenin yeni etkili yollarını yaratmaya çalıştığı düşünülmektedir.