Superficial Beauty and Happiness in British and American Dystopian Literature: Aldous Huxley's A Brave New World and Ray Bradbury's Fahrenheit 451

Abstract

ABSTRACT Environment is always significant in a global picture and will continue to be so in the future. Nature and man have had a strange relation for a long time. This thesis investigated two novels using one of the methods which affects people's thoughts and allow them to be aware of their surroundings. The thesis compares and contrasts two novels from American and British literature in terms of how they relate to nature and express unusual natural events. In Aldous Huxley's Brave New World and Ray Bradbury's Fahrenheit 451, eco-criticism was applied to research for explaining the relationship between literature and nature in order to investigate and explain how these cultures experience nature through their literature. Both dystopian fictions share a number of traits and attributes, including superficial attractiveness, satisfaction, the effects of technology on individuals and the environment, as well as the abandonment of reading books and a detachment from nature. The first chapter deals with dystopia, ecocriticism theory and prior research on dystopia. The second and the third chapters are detailed ecocritical analyses of the two dystopian novels, illustrating how the anthropocentric actions in both texts, which mirror the idea of authoritarianism, have a negative attitude toward the environment. Finally, the fourth chapter compares the two narratives and the key characters in order to cover the thesis's conclusions and research topics. The study concludes that the totalitarian regimes depicted in Huxley's and Bradbury's texts were primarily interested in consumerism and the economy at the expense of plundering the natural world and subjugating their populace in the name of stability. As a result, residents in both civilizations appeared to be happy on the surface because they were consumed with controlled scientific systems and technical gadgets that suffocated their awareness and separated them from nature.

ÖZET Çevre, küresel bir resimde her zarman önemlidir ve gelecekte de böyle olmaya devam edecektir. Doğa ve insan uzun süredir tuhaf bir lişki içindedir. Bu tez, insanların düşüncelerini etkileyen ve çevrelerinden haberdar olmalarını sağlayan yöntemlerden birini kullanarak iki romani araştırmiştir. Tez, Amerikan ve Ingiliz edebiyatından iki romani doğayla nasil ilişkilendirdikleri ve olağandışı doğa olaylanını nasıl ifade ettikleri açısından karşılaştırır ve zitliklan belirtir. Aldous Huxley'in Cesur Yeni Dünya'sında ve Ray Bradbury nin Fahrenheit 451'Inde edebiyat ve doğa arasındaki ilişkiyi açıklamak için araştirmalara eko-eleştiri uygulanarak bu kültürlerin doğayı nasıl deneyimlediğini edebiyatları üzerinden araştırip açıkdamaya çalışmıştır. Her iki distopik kurgu, yüreysel çekicilik, memnuniyet, teknolojinin bireyler ve çevre üzerindeki etkleri, kitap okumayı birakma ve doğadan kopma gibi bir dizi özelliği ve nitellği paylaşır. Birinci bölüm distopya, ekoeleştiri teorisi ve distopya Uzerine önceki araştırmalarla ilgilidir, ikinci ve üçüncü bölümler, Iki distopik romanın ayrıntılı ekoeleştirel analizleridir ve her iki metinde de otoriterlik fikrini yansıtan antroposentrik eylemlerin çevreye karşı olumsuz bir tutumu olduğunu gösterir. Son olarak, dördüncü bölüm, tezin sonuçlarını. ve araştırma konularını kapsamak için iki anlatıyı ve anahtar karakterleri karşılaştırır. Çalışma, Huxley ve Bradbury'nin metinlerinde tasvir edilen totallter rejimlerin, istikrar adına doğal dünyayi yağmalama ve halklanıni boyun eğdirme pahasina öncelkde tüketimcilik ve ekonomiyle ligilendikleri sonucuna vanyor. Sonuç olarak, her iki uygarlığın sakinleri, bilinçlikierini boğan ve onları doğadan ayiran kontrollo bilmsel sistemler ve teknlk araçlaria tüketildikleri için yüzeyde mutlu görünüyordu.