HEMŞİRELİK ÖĞRENCİLERİNDE AKRAN EĞİTİMİNİN KLİNİK UYGULAMA BECERİLERİNE ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI

Abstract

ÖZET

Dünyada nitelikli hemşireye olan ihtiyaç gün geçtikçe artmaktadır. Bu sebeple artan öğrenci kontenjanları ve yetersiz akademisyen sayıları eğitimde alternatif, maliyeti düşük ve etkin yöntemlerin aranmasına neden olmaktadır. Bu yöntemlerden biri olan akran eğitimi hemşirelik eğitiminde uzun yıllardır hem teorik hem de pratik eğitimde kullanılmaktadır. Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinde akran eğitiminin klinik beceri içeren tüm uygulamalarda psikomotor alan üzerine etkileri hakkında mevcut en iyi kanıtları belirlemek amacıyla yapıldı. 2010-2020 yılları arasında yapılan, araştırma problemine uyan ve meta-analiz çalışmasına dahil edilebilecek istatistiksel verileri içeren tezler ve makaleler ulusal ve uluslararası veri tabanlarından Türkçe ve İngilizce dillerinde taranarak incelendi. Bir arama stratejisi kullanılarak 197041 makale belirlendi. Analize 7 çalışma dahil edildi. Meta-analiz sonucunda, post test sonuçlarına göre akran eğitiminin beceri gelişimine etkisi istatistiksel olarak geleneksel ve akran eğitimi arasında fark olmadığı bulundu ve etki büyüklüğü -0,231 (%95 CI: -0,533: 0,071) hesaplandı. Sınıf düzeylerine göre alt grup analizi yapıldığında 4. sınıflar ve eş düzey sınıf arasında fark olmadığı bulundu (p=0,573). Kullanılan ölçeklerin alt grup analizi yapıldığında araştırmacı tarafından geliştirilen kontrol listeleri ile önceden geliştirilmiş kontrol listeleri arasında etki büyüklükleri kıyaslandığında da aralarında istatistiksel olarak fark olduğu tespit edildi (p=0,044). Klinik beceri uygulama alanları alt grup analizi yapıldığında klasik ile simülasyon laboratuvarlarına ait etki büyüklükleri karşılaştırıldığında aralarında istatistiksel olarak fark olmadığı tespit edildi (p=0,699). Bu sonuçlar, akran eğitiminin geleneksel eğitim kadar etkili olduğu ve klinik beceri eğitiminde akran eğitiminin kulanılabileceğini gösterdi.

ABSTRACT

The need for qualified nurses in the world is increasing day by day. For this reason, increasing student quotas and insufficient number of academicians cause the search for alternative, cost-effective and effective methods in education. Peer education, which is one of these methods, has been used in both theoretical and practical education in nursing education for many years. This study was conducted to determine the best available evidence about the effects of peer education on the psychomotor domain in all practices involving clinical skills in nursing students. Master's, doctoral thesis and articles, which were made between 2010-2020 and had statistical data suitable for the research problem and could be included in the meta-analysis study, were scanned from international databases in Turkish and English languages. 197041 articles were identified using a search strategy. Seven studies were included in the analysis. As a result of the meta-analysis, it was found that the effect of peer education on skill development was not statistically different between traditional and peer education according to the post-test results, and the effect size was calculated as -0.231 (95% CI: -0.533: 0.071). When subgroup analysis was performed according to grade levels, it was found that there was no difference between 4th grades and peer grades (p=0.573). When the subgroup analysis of the scales used was made, it was determined that there was a statistical difference between the checklists developed by the researcher and the previously developed checklists when the effect sizes were compared (p=0.044). When the subgroup analysis of clinical skill application areas was performed, it was determined that there was no statistical difference between the effect sizes of classical and simulation laboratories (p=0.699). These results showed that peer education is as effective as traditional education and that peer education can be used in clinical skills education.