Câhiliye Dönemi Kadın Şairlerinin Şiirleri Bağlamında Câhiliye'de Kadın İmajı

Abstract

Özet Kadın hayatın kaynağı ve kalbidir. Onsuz tüm şekilleriyle gelişme tekerliği durur. Onun varlığı yapılan tüm iş ve aktivitelerde belirgin ve kesindir. Onun katılımı ister doğrudan olsun ister dolaylı olsun etkindir. Onun şiirine gelince, kendi içinde hissettiği duyguların aynasıdır. Bu noktadan hareketle bu araştırmanın önemi ortaya çıkmaktadır. Çalışmamız şiiri yönünden cahiliye kadının profiline ve onun duygu ve manevi hislerine ışık tutmaktadır. Aynı zamanda “yakın” ve “kadın” olması hasebiyle onun cahiliye döneminde vücut bulduğu modelleri tanıtmaktadır. Araştırma, şiir yönünden ele alındığı ve kadın özelliklerini sunma ve onun profilini kendi şiirinden hareketle analiz etmeyi önemsediği için uygulanan yöntem tanımlayıcı analitik yöntemi olmuştur.

Abstract The woman is the essence and heart of life; without her, the wheel of development in all its forms stops. Her presence is surely existing in all accomplished works and activities and her contributions -however directly or indirectly- are effective. The woman’s poetry is a mirror of her that reflects her feelings and emotions. Hence, the study significance is to highlight the image of the pre-Islamic women through their poetry and the sensual and moral attributes that she had. The study also introduces the types in which women appeared in the pre-Islamic era: as a family member and a female. The study adopted descriptive-analytical method as a research methodology which suits the nature of the research that is to explore poetic imagery, since the study aims to analyse women’s image from their poetry and present their attributes.