Beyzâvî’nin Bakara ve Al-i İmran Surelerindeki Tefsiri Üzerindeki Kâzerûnî Haşiyesinde Semantik Konular: Analitik Bir Çalışma

Abstract

Özet Bu araştırma, Bakara ve Al-i İmrân surelerinin yorumlanmasına dayalı olan Kâzerûnî’nin Beyzâvî tefsiri üzerine yaptığı şerhin meânî ilmi meseleleri üzerinedir. Bu araştırmada, tanımlayıcı analitik yaklaşım yöntemi kullanılmıştır. Tahlil, tanımlamaya dayalı olup Kâzerûnî ve Beyzâvî’nin görüşleri ortaya konulmuştur. Bakara ve Al-i İmran surelerinin içerdiği anlam biliminin (meânî ilmi) konuları işlenmiştir. Araştırmacı birçok tefsir, gramer ve belagat kitaplarına başvurmuştur. Konuyla ilgili ortaya konulan farklı görüşleri bir araya getirip aralarından gerekli ipucu ve delillerle desteklenenleri değerlendirmiş, en doğru görüşe ulaşmayı hedeflemiştir. Araştırmacının vardığı sonuçlar Kâzerûnî’nin haşiyesinden farklı sonuçlara varmış olabilir. Çünkü araştırma, en sağlıklı görüşe ulaşabilmek için delillerin götürdüğü sonuçlara göre birçok analiz yapmayı gerektirir. Tanımlayıcı yaklaşıma gelince, farklı sonuçların derlenmesine ve daha sonra bunları incelemesine, eleştirmesine veya onaylamasına bağlıdır Araştırma şunları içermektedir: Giriş, araştırma konusu, konunun sınırları ve önemi, konunun seçilme nedenleri, araştırmanın hedefleri ve yöntemi, önceki çalışmalar, araştırma planı ve önsöz. “Meânî İlminin Mahiyeti - Beyzâvî ve Kâzerûnî’nin Tercümesi” adlı araştırmamız dör bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm: “Hâşiyede Kısaltma Metodu”. Bu bölüm iki konuya ayrılmıştır. İkinci Bölüm: “Hâşiyede Haber ve İnşâ Metodu”. Bu bölüm de dört konuya ayrılmıştır. Üçüncü bölüm: “İcaz ve Abartma”. Bu bölüm iki konuya ayrılmıştır. Araştırmanın son ve dördüncü bölümü ise “Hâşiyede Birleştirme ve Ayırma”. Bu bölüm de üç konuya ayrılmıştır. Araştırmanın sonunda çalışmanın vardığı sonuçlar ortaya konulmuş, ardından kaynak ve referanslar verilmiştir. Burada araştırmada istifade edilen dergiler ve bilimsel araştırmalar da zikredilmiştir

Abstract This study addresses the issues of semantics in Al-Kazeroni’s footnote on the interpretation of Al-Baydawi in the two surahs, namely Al-Baqarah and Al-Imran. The descriptive, analytical, and inductive method was followed in this study, whereby the analysis is based on the description by presenting the views of Al-Baydawi and Al-Kazeroni, and extrapolating the issues of semantics included in the two surahs: Al-Baqarah and Al-Imran. The researcher depended on many books of interpretations, language, and rhetoric, and then extrapolated the issues by collecting conclusions and eliciting different opinions on one rhetorical issue until obtaining the most correct one supported by the necessary evidence. The results and opinions of the researcher may require contrast with what was stipulated by Al-Kazeroni in his footnote. The analytical method was adopted because the study requires the analysis and detail of many data to reach the most correct one based on the required evidence. As for the descriptive approach, it depends on collecting different conclusions and then studying and criticizing them or approving them. This study involved an introduction, which presented the subject of the research, its limitations, significance, the rationality of the study, research objectives, the research approach followed, previous related studies, and an introductory explanation that focused on the essence of semantics, a translation of Al-Baydawi and Al-Kazeroni, and four chapters. The first chapter included the style of shortening in the footnote, and it has two sections, and the second chapter included the predicting and construction style in the footnote, and it has four sections. The third chapter involved concise and elaboration styles and it has two sections. Finally, the fourth chapter included connecting and disconnecting in the footnote and it included three sections. Consequently, the study concluded with the most important findings, a list of sources, references, journals, and scientific studies used in the current study.