SAKARYA’DA KAMU VE ÖZEL HASTANELERDE ÇALIŞAN EBELERDE DEPRESYON SEMPTOMLARININ SIKLIĞI VE İLİŞKİLİ FAKTÖRLER: KESİTSEL ÇALIŞMA

Abstract

ÖZET

Bu çalışmanın amacı, Sakarya’da kamu ve özel hastanelerde çalışan ebelerde depresyon semptomlarının sıklığının ve ilişkili faktörlerin belirlenmesidir. Kesitsel çalışma, Haziran 2020-Haziran 2022 tarihleri arasında yürütülmüştür. Çalışmanın evrenini Sakarya’da ikinci ve üçüncü basamak sağlık kuruluşlarında çalışan 350 ebe oluşturmaktır. Çalışmada örneklem seçimine gidilmemiş olup ebelerin tümüne ulaşılması planlanmıştır. Ancak üç kamu ve iki özel hastaneden araştırma izni alınamadığı için çalışmada 11 hastanede çalışan 276 (%78,9) ebeden veri toplanmıştır. Çalışmanın bağımlı değişkeni ebelerde depresyon semptomlarının sıklığıdır. Bağımsız değişkenleri ise ebelerin sosyodemografik, mesleki, özlük hakları ve çalışma şartları ile ilgili özellikler ve tükenmişlik düzeyleridir. Veri toplama araçları olarak tanımlayıcı soru formu, Beck Depresyon Ölçeği ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılmıştır. Veriler, yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Veriler, bivariate ve multivariate lojistik regresyon analizleri ile değerlendirilmiştir. Çalışmada ebeler Beck Depresyon Ölçeği’nden 12,6±9,3 puan almışlardır. Ebelerin %20,3’ünde orta düzeyde, %5,8’inde şiddetli depresyon semptomları vardır. Depresyon semptomlarının görülme olasılığını sigara kullanımı 3,7 kat (%95GA= 0,7-6,2), artan duygusal tükenme puanı 1,2 kat (%95GA=1,1-1,3), artan kişisel başarısızlık puanı 1,1 kat (%95GA= 1,0-1,2) artırmaktadır. Çalışmanın bulgularına göre yaklaşık olarak her dört ebeden birisinde (%26,1) depresyon semptomu görülmektedir. Çalışma, ebelerin çalışma ortamı ve koşullarından kaynaklanan psikososyal risk maruziyetinin önlenmesi için politika ve programlara gereksinimi vurgular.

ABSTRACT

The present study analyzes the prevalence of depression symptoms and associated factors in midwives working in public and private hospitals in Sakarya.The cross-sectional study was carried out between June 2020 and June 2022. The universe of the study consisted of 350 midwives working in secondary and tertiary healthcare institutions in Sakarya. Sample selection was not made in the study, and it was planned to reach all of the midwives. Since the permits could not be obtained from three public and two private hospitals, the data were collected from only 276 (78,9%) midwives in 11 hospitals. The study’s dependent variable was the frequency of depression symptoms in midwives. The study’s independent variables were the midwives’ sociodemographic, occupational, personal rights, working conditions, and burnout levels. The data collection tools were a descriptive questionnaire, Beck’s Depression Inventory, and the Maslach Burnout Inventory. The data were collected by face-to-face interviews and examined with bivariate and multivariate logistic regression analyses. The average score of the midwives on the Beck’s Depression Inventory was 12.6±9.3. 20.3% of midwives had moderate depression symptoms, and 5,8% had severe depression symptoms. Smoking increased the likelihood of depressive symptoms by 3,7 times (%95GA= 0,7-6,2), emotional exhaustion score 1,2 times (%95GA=1,1-1,3), and personal failure score 1,1 times (%95GA= 1,0-1,2). According to the current study’s findings, depression symptoms are observed in approximately one out of four midwives. The study highlights the importance of policies and programs to protect midwives from psychosocial risk exposure caused by their working environment and conditions.