FÜTYÂN EŞ-ŞÂĞÛRÎ’NIN ŞIIRLERINDE ÖTEKI

Abstract

ÖZET Ben(ego) ve öteki konusu, antik felsefi eleştirel düşüncede ve beşeri bilimlerin çoğunda önemli bir yer almıştır. Ben’in sadece onunla sürekli birlikte olan öteki aracılığıyla açığa çıktığını düşünürsek, buradan ben ile öteki arasındaki ilişki ortaya çıkar. Bu aslında insan varlığını oluşturan ilişkidir. Ötekinin bilinçliliği köklenir, “öteki” bizde kendini ben ve onun dış dünyayla ilişkisi aracılığıyla gösterir ve eksik yönlerini ortaya çıkarır. Dolayısıyla ben ve ötekinin ikiliği şiirdeki en önemli duygusal ve entelektüel dönüşümlerden biridir. Öteki olmadan ben olmaz, her ikisi de metnin yapısına katılır. Buna dayanarak el-Şağûrî'nin şiirini inceledik ve analiz ettik. Bu sayede şairin şiirinde cisimleştirdiği ötekinin birkaç nedene dayanarak en önemli imgelerini ortaya çıkarmayı amaç edindik. Bunlardan en önemlisi, ötekinin konusunu incelemeye değer bir araştırma haline getiren şairin eşlik ettiği siyasi ve askerî durumdur. Bu noktadan hareketle Şağûrî'nin şiirinde yeni ve ayırt edici olanı arama girişimi ile, öte yandan, ötekinin imgesinin çokluğunu ve onun ben ile ilişkisini uyumluluk ve karşıtlık eksenleri üzerinden ortaya koymak, sonra benin varlığını diğerinin önünde kanıtlama girişimlerini ortaya çıkarmak. Uyumluluk ekseni, ötekinin övülen, kadın ve ağıt etrafında merkezlenen üç görüntüsüyle ilgilenmek. Zıtlık eksenine gelince, çoğu ben ve öteki arasındaki çatışmayı tesis etmede en önemli unsur olan davetsiz misafir unsuruna dayanıyordu. Bu araştırma, sayfalarında, Şağûrî'nin şiirindeki ötekinin imajını, siyasi ve askeri çatışmalar içinde var olan, kültürel ve bilimsel bir rönesansı ateşleyen, statüsünü yükselten ve çağrışımlarını derinleştiren bir şiir olarak incelemeye çalışmaktadır, Bunu incelerken, el-Şağûrî'nin belagat ve yaratıcılığın düşündürücü sembolik diliyle çizilen şiirindeki öteki imgesinin avantajlarına ulaşmak için özellikle betimleyici analitik yönteme güveniyoruz.

ABSTRACT This subject of the ego (ana) and the other has taken a prominent place in ancient philosophical critical thinking and in most of the human sciences, given that the ego is revealed only through the other that is constantly with it, and from here emerges the relationship between the ego and the other. This relationship constitutes human existence; awareness of the other is rooted deeply in us, and the other manifests in us and reveals its absent aspects through the ego and its relationship to the outside world. Hence, the duality of the ego and the other is one of the most important emotional and intellectual transformations in the poem. There is no ego without the other, and both of them participate in the structural text. Based on this, we dealt with al-Shaghouri's poetry by studying and analyzing, aiming through this to reveal the most important images of the other that the poet embodied in his poetry, based on several motives and reasons, the most important of which are: the political and military situation that the poet accompanied, which made the subject of the other research worthy of study, with an attempt to search for the new and distinctive in al-Shaghouri's poetry starts from this point, and on the other hand, reveals the multiplicity of the image of the other and its relationship to the ego through the axes of compatibility and contrast, and then reveals the ego's attempts to prove its existence in front of the other, so that the axis of compatibility is concerned with three images of the other centred on the praised, the woman, and the lament. The contrast was based mostly on the intruder element, which is the most important element in establishing the conflict between the ego and the other. Finally, this research attempts to study the image of the Other in al-Shaghouri's Poetry as a poetry that exists within political and military conflicts that sent a scientific cultural renaissance, which raised its status and deepened its connotations. In a suggestive, symbolic language of statement and beauty.