SURİYE REJİMİNDEKİ SİYASAL ALEVİLİK: ENTELEKTÜEL KÖKLERİ VE PRATİK UYGULAMALARI

Abstract

ÖZET Yazar, siyasal Alevilik olgusunu ispatlama yolunda Aleviliği etno-dinsel ve mezhepsel bir fanatizm olarak ele almakta ve bu amaçla mezhebin düşünsel olarak beslendiği siyasal anlatısının kurucu unsurlarını gözden geçirmektedir. Daha sonra tümevarım yoluyla söz konusu olgunun özelliklerini ortaya koymaya çalışır. Doğasını açıklığa kavuşturmak için, altında doğduğu siyasi sistemin bu sistemlerin bazı özelliklerini taşıdığını düşünerek, onu tek parti sisteminden, kalıtsal sistemlerden ve katıksız askeri diktatörlükten ayırmaya çalıştı. İkinci başlıkta ise, mezhepten siyasi mezhebe geçiş yapan mezhebin siyasallaşma aşaması olan Manda safhasında ilk tohumlarının atılmasından bu yana olgunun ortaya çıkış ve gelişim aşamaları irdelenmektedir. 1963 yılında Askeri Komite'nin darbesiyle başlayan en önemli aşamaya kadar, devletin en önemli katı aygıtını (ordu ve istihbarat) mezhepleştirerek mezhepselleştirme sürecini başlatmıştır. Daha sonra yazar, fenomenin Baasçılıktan Esadcılığa, Beşşar dönemine ve halk ayaklanmasına kadar olan gelişim aşamalarını gözden geçiriyor. İkinci bölümde yazar, devletin ve toplumun kurumlarına sızan Alevileşmiş bir askeri istihbarat otoritesinin varlığını inceleyerek siyasi Aleviliğin resmi devlet kurumlarıyla olan ilişkisinden bahsetmektedir. Daha sonra askeri istihbarat otoritesi ile devletin yasama, yürütme ve yargı kurumları arasındaki ilişkiyi gözden geçirmeye devam eder. Ardından, şehrin sakinlerinin sadakatini kazanamayan şehirde iktidar için sosyal inkübatörler bulmayı amaçlayan mezhepsel toplulukları enjekte ederek otoritenin şehirlerin demografisine müdahalesine dikkat çekerek Alevilerin toplumla siyasi ilişkisini gözden geçiriyor. Ve kentsel politik ekonomik elitin yok edilmesi ve onun yerine yozlaşmış ve bağımlı bir seçkinin getirilmesi. Ardından, toplumu kültürel olarak yeniden şekillendirmek için otoritenin mesajlarını televizyon sanatı aracılığıyla ihraç etmede otorite ile dramatik yapımcılar arasında ittifak kuruldu. Amaçları Sünni çoğunluğu parçalamak için Suriye sahasında Şiiliğin yayılmasını teşvik etmek.

ABSTRACT By induction, he tries to reveal the characteristics of the mentioned phenomenon. To clarify its nature, he tried to differentiate it from the one-party system, the hereditary systems, and the pure military dictatorship, considering that the political system under which it was born bears some of the characteristics of those systems. In the second topic, he reviews the stages of the emergence and development of the phenomenon since its first seeds began in the Mandate stage, which is the stage of politicization of the sect that transferred it from a religious sect to a political sect, all the way to the most important stage, which began with the coup of the Military Committee in 1963, which initiated the process of sectarianization of the state. Its most important solid apparatus (the army and Intelligence). Then the writer reviews the stages of the development of the phenomenon from Baathism to Assadism, all the way to the era of Bashar and the popular uprising. In the second chapter, the author talks about the relationship of political Alawism with the official state institutions, by examining the presence of a declared military security authority that penetrates the institutions of the state and society. It then continues to review the relationship between the military security authority and the state's legislative, executive and judicial institutions. Then he reviews the political relationship of Alawis with society by highlighting the authority’s interference in the demographics of cities by injecting sectarian communities that aim to find social incubators for them in the city, after they failed to win the loyalty of the city’s residents. and the destruction of the urban political economic elite, and its replacement by a corrupt and dependent elite. And then the Alawization of culture by allying the authority with the drama producers in exporting the messages of the authority through television art to reshape society culturally, and encourage the spread of Shiism in the Syrian space to fragment the Sunni majority.