Cevâhirü'l-Kelâm, Muhammad Bin Muhammad Müşerref Ez-Zerii, Tahkik Çalışması.

Abstract

ÖZET Şerefeddin Muhammed B. muhammed B. müşerref B. mansurB. Şeref ez-zerii'nin "Cevahirü'l-Kelam" adlı yazma eseri on dört bölüm olarak gelmiştir. Üzerinde çalıştığımız bölüm ise dokuzuncu bölüm'den başlıyor. Sırasıyla şefaat, özür, hasret, ziyaret, vedalaşma ve ayrılığın zikri, ziyaret ve iletişim, sevgi, kınama, kanaat, misafirlik ve yolculuk, Kerem ve cömertlik üzerine bir bölümdür. Yazma eserin on dördüncü bölümü ise cimriliği kınamakla sona ermektedir. Bu yazma eserin tahkik çalışmasında öncelikle zerii devrinin siyasî, sosyal, iktisadî ve ilmî durumlarına değindik. Yazma eseri bildiğimiz gibi tarif ettik, ilmî değerini açıkladık, yazarına nisbet edildiğini doğruladık ve ana nüshayı açıkladık. Bu çalışmamızda öncelikle ez-zerii'nin manzum ve nesir tercihlerindeki yaklaşımını ön plana çıkararak ve varsa tercihlerini nüshada gördüğümüz eksiklik ve faziletlerden bahsederken, tahkik yöntemini kullandık. ardından, mevcut yazma eserleri karşılaştırarak ana nüshayı ortaya çıkardık. Bu çalışma birkaç önemli sonuçlara ulaştı. Bunlardan bazıları: el-zerii özel günler için söyleyeceği sözlerde hem nesir hem de şiirlerini kullandı. Bunları o günlere, şefaatler ve özürlerde söylenilenlere, hasret ve ziyaretlere, veda ve ayrılığın zikrine, ziyaret adabına, Özel gün yazılarına, aşk yazılarına, Kınama gereken hallere ve gezi şiirlerine üzülmesine göre tertip etmiştir. Ayrıca kanaat, cömertlik, cimrilikten uzaklaşmadan bahseder. Buna göre yazarlık, değerli bir edebi biçim olarak ortaya çıkmıştır. Bu yazma eser en güzel edebi metinlere yer vermiş ve yazarın Şiir ve düzyazının her türünü seçmedeki zevkini göstermiştir.

ABSTRACT The manuscript of “Jawahar al-Kalam” by Sharaf al-Din Muhammad ibn Muhammad ibn Musharraf ibn Mansur ibn Sharaf al-Zar’i came with fourteen chapters. As for the section that we worked on, it starts from the ninth chapter, and it is, in order, a chapter on intercessions, apology, longing, visitation, remembrance of farewell and parting. In visitation and communication, in love, in admonition, in contentment and self-sufficiency, in abundance and travels, in generosity and generosity, and the manuscript ends with the fourteenth chapter in condemning stinginess and stinginess. In the verification of this manuscript, we first touched on the political, social, economic and scientific life in the era of Al-Zarai, and introduced us to it as we knew the manuscript and explained its scientific value and confirmed its attribution to its author, and described the approved copies. His weightings, if any, as we mentioned the drawbacks and virtues that we saw on the manuscript. Then we quoted the verified text by comparing the available versions. The study found results, including that Al-Zar’i mixed in his anthology the prose and composition of sayings from what is mentioned on occasions, he arranged them according to the occasions and what is said about intercessions, apologies, and what the soul loves in longing and visitation, and grieves in front of him from the mention of farewell And parting, and the manners of visits, and the salt of communication, and the colors of love that hearts transcend in different stations, and the situations that necessitate gentle reproaches, and the anecdotes of travel poetry, in addition to that, it urges virtues and self-discipline with contentment, generosity, and repels from shortcomings and stinginess, and accordingly he came Authorship is a valuable literary book, Jamil included literary texts, and indicated the taste of the erudite writer in choosing every good thing from poetry and prose.