Employees' Perception of Reward, Punishment, and Organizational Commitment at Duhok Polytechnic University

Abstract

ABSTRACT The success of any organization depends on its employees. According to many studies, a committed employee can help the company respond to changes in the environment, competition and changing workforce. The aim of this thesis is to determine the effect of age, gender and seniority of Duhok Polytechnic University (DPU) employees on reward, punishment and organizational commitment. The research was originally designed to investigate the effect of reward and punishment on organizational commitment. However, since the data did not show normal distribution and had extreme values, the precondition for regression and correlation could not be met. Therefore, the research topic has been changed. Therefore, the data were analyzed using non-parametric analysis techniques. However, since the data did not show normal distribution and extreme values, confirmatory factor analysis could not be performed. The following hypotheses were developed to address the research problem: The first main hypothesis assumes that there is no gender difference between participants' perceptions of research variables. The second main hypothesis assumes that there is no age difference between participants' perceptions of research variables. The third main hypothesis assumes that there is no difference in terms of seniority between participants' perceptions of research variables. In conclusion, this study shows that gender does not have any effect on reward, punishment and organizational commitment. On the other hand, while age has an effect on both reward and punishment perception, it has no effect on total organizational commitment. Finally, the study found no difference seniority and research variables. This shows us that the point of view of the reward system in terms of seniority groups of the employees of the institution has the same perception.

ÖZ Herhangi bir organizasyonun başarısı çalışanlarına bağlıdır. Birçok araştırmaya göre, kendini adamış bir çalışan, şirketin çevredeki, rekabetteki ve değişen iş gücündeki değişikliklere yanıt vermesine yardımcı olabilir. Bu tezin amacı, Duhok Politeknik Üniversitesi (DPU) çalışanlarının yaş, cinsiyet ve kıdemlerinin ödül, ceza ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkisini belirlemektir. Araştırma, başlangıçta ödül ve cezanın örgütsel bağlılık üzerindeki etkisini araştırmak için tasarlanmıştır. Ancak verilerin normal dağılım göstermemesi ve uç değerlere sahip olması nedeniyle regresyon ve korelasyon ön koşulu sağlanamamıştır. Bu nedenle araştırma konusu değiştirilmiştir. Bu nedenle veriler parametrik olmayan analiz teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin güvenirliği Cronbach's alpha katsayılarına göre ölçülmüş ve güvenirliği kabul edilebilir sınırların altında olan etkin bağlılık değişkeni çalışma dışı bırakılmıştır. Ancak veriler normal dağılım ve uç değerleri göstermediği için doğrulayıcı faktör analizi yapılamamıştır. Araştırma problemini ele almak için aşağıdaki hipotezler geliştirilmiştir: İlk ana hipotez, katılımcıların araştırma değişkenlerine ilişkin algıları arasında cinsiyet farkı olmadığını varsayar. İkinci ana hipotez, katılımcıların araştırma değişkenlerine ilişkin algıları arasında yaş farkı olmadığını varsayar. Üçüncü ana hipotez, katılımcıların araştırma değişkenlerine ilişkin algıları arasında kıdem açısından bir fark olmadığını varsaymaktadır. Sonuç olarak, bu çalışma cinsiyetin ödül, ceza ve örgütsel bağlılık üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığını göstermektedir. Öte yandan yaşın hem ödül hem de ceza algısı üzerinde etkisi varken toplam örgütsel bağlılık üzerinde etkisi yoktur. ve son olarak, çalışma kıdem ve araştırma değişkeni arasında hiçbir fark bulamadı. Bu da bize kurum çalışanlarının kıdem grupları açısından ödül sistemine bakış açısının aynı algıya sahip olduğunu göstermektedir.