The Deconstruction in Shakespeare’s King Lear and Hamlet: A Study of Bond’s Lear and Stoppard’s Rosencrantz and Guildenstern Are Dead

Abstract

ABSTRACT

Theatre, as a literary genre, has played a significant role in the history of literature. From the beginning of literary texts, drama has been one of the most preferred genres. The concept developed by Jacques Derrida, deconstruction, targets the Western belief that is groundless. Deconstruction aims to question the established writings, which have contradictions, and which fails to remain valid in modern periods. Parody appears as one of the ways to deconstruct previously written texts. In British Literature, drama is better known with the works of William Shakespeare. However, as postmodern playwrights, Bond and Stoppard reject accept the validity of his plays in contemporary literary world. In this respect, this thesis intends to focus on Edward Bond’s Lear and Tom Stoppard’s Rosencrantz and Guildenstern Are Dead applying deconstructive reading. With his Lear, a rewriting of King Lear, Bond tries to reflect his idea that myth of King Lear has decreased. For him, the play is replaced by parodies and rewritings in the contemporary literature. In parallel with Bond, Stoppard is another playwright deconstructing Shakespearean plays. Stoppard’s play offers a new perspective toward Hamlet centring the “two Elizabethan Nobles” of Shakespeare. The author establishes various connections between Hamlet and Rosencrantz and Guildenstern Are Dead. Stoppard mainly wants to achieve different meanings of Hamlet by looking the events from the window of Ros and Guil.

ÖZ

Bir edebi tür olarak tiyatro, edebiyat tarihi boyunca önemli bir rol oynamıştır. Edebi metinlerin başlangıcından itibaren tiyatro en tercih edilen tür olarak görülmektedir. Jacques Derrida tarafından geliştirilen yapıbozum kavramı, Batı düşünce yapısının temelsizliğini hedef alarak onu değiştirmeyi amaçlar. Yapıbozum, çelişkilerle dolu ve modern dünyada sürdürülemeyen ama kabul gören yazıları yerinden etme amacı güder. Parodi daha önceden yazılmış metinleri yapıbozumuna uğratmak için kullanılan yollardan birisidir. İngiliz Edebiyatında tiyatro, daha çok William Shakespeare’in eserleri ile bilinse de postmodern oyun yazarları olarak Bond ve Stoppard onun oyunlarının günümüzde de devam eden geçerliliğini reddederler. Bu doğrultuda, bu tez Edward Bond’un Lear ve Tom Stoppard’ın Rosencrantz ve Guildenstern Öldüler eserlerini yapıbozumsal bir okumayla incelemeyi amaçlar. Yazdığı Lear adlı eseriyle Bond, Kral Lear mitinin gücünü kaybettiği fikrini ortaya koyar. Ona göre bu oyun çağdaş edebiyatta parodiler ve yeniden yazmalarla yer değiştirdi. Edward Bond ile aynı düzlemde diğer bir oyun yazarı olan Stoppard da Shakespeare’in oyunlarını yapıbozumuna uğratmayı amaçlar. Stoppard’ın eseri, Shakespeare’in ‘iki Elizbeth dönemi Soylusu’nu temel alarak yeni bir yaklaşım geliştirir. Yazar Hamlet ve Rosencrantz ve Guildenstern Öldüler eserleri arasında köprüler kurar. Stoppard temel olarak Hamlet’teki olaylara Ros ve Guil’in penceresinden bakarak farklı anlamlar çıkarmayı hedefler.