Uluslararası İlişkilerde Bir Diplomasi Türü Olarak Lobicilik Faaliyetleri: Türkiye Örneği

Abstract

ÖZ 21. yüzyılın demokratik rejim algılamalarında baskı gruplarının rolü oldukça fazladır. Baskı grupları uluslararası ilişkilerde yumuşak güç unsuru olarak kabul edilen ve ortak çıkarlar için kolektif olarak hareket eden oluşumların genel adıdır. Baskı grupları, arzuladıkları çıkarları gerçekleştirmek adına çeşitli diplomasi yöntemleri kullanmaktadır. Bu diplomasi türlerinden biri de lobiciliktir. Lobicilik faaliyetleri daha çok kanunların hazırlanması ve kanun değişikliği süreçlerinde karar verme mekanizmalarına etki edilmeye çalışılan bir diplomasi türü olarak karşımıza çıkmaktadır. Yasama erkini hedef alan bu tür faaliyetler, demokratik rejimlerde her ne kadar güçler ayrılığı esas alınsa dahi dolaylı olarak yürütme ve yargı mekanizmalarına da etki edebilmektedir. Lobicilik faaliyetleri ülke içinde olduğu kadar ülke dışında da ülkelerin çıkarlarını koruma ve sağlama aracı olarak sıklıkla tercih edilmektedir. Dolayısı ile lobicilik faaliyetleri üzerinde durulması gereken önemli bir konudur. Bu tez çalışmasında “Uluslararası İlişkilerde Bir Diplomasi Türü Olarak Lobicilik Faaliyetleri: Türkiye Örneği” çalışılmıştır. Çalışma boyunca, lobicilik faaliyetleri ile ilgili yapılacak bilimsel çalışmaların iç ve dış politikada istikrarın sağlanması noktasında katkı sağlayabileceği göz önünde tutulmuştur. Çalışma daha önce üzerinde çalışılmamış olmasından dolayı özgün bir değere sahip olup literatüre bu manada katkı vermektedir. Çalışma üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde diplomasi üst başlığı altında diplomasi kavramı ve türleri incelenmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde lobicilik kavramı, türleri, lobiciliğin tarihsel gelişimi ve lobicilik yöntemleri ele alınmıştır. Çalışmanın ilk iki bölümü ile konunun teorik çerçevesi çizilmiştir. Çalışmanın son bölümünde ise lobicilik faaliyetlerinin Türkiye’deki durumu incelenmiştir. Çalışmanın temel tezi; Türkiye’de lobicilik faaliyetlerine yeteri kadar önem verilmediği fakat uluslararası sistemde egemen eşit aktör olunmak isteniyorsa lobicilik faaliyetlerine daha fazla önem verilmesi gerektiğidir.

ABSTRACT 21. the role of pressure groups in the perceptions of the democratic regime of the century is quite high. Pressure groups are the general name of formations that are considered an element of soft power in international relations and act collectively for common interests. Pressure groups use various methods of diplomacy in order to realize the interests they desire. One of these types of diplomacy is lobbying. Lobbying activities are more often seen as a type of diplomacy that attempts to influence decision-making mechanisms in the preparation of laws and law amendment processes. Such activities targeting the legislative power can also indirectly affect the executive and judicial mechanisms, even though the separation of powers is taken as a basis in democratic regimes. Lobbying activities are often preferred as a means of protecting and ensuring the interests of countries inside the country as well as outside the country. Therefore, lobbying activities are an important issue that should be focused on. In this thesis study, “Lobbying Activities as a Type of Diplomacy in International Relations: The Case of Turkey” was studied. Throughout the study, it was taken into account that scientific studies related to lobbying activities can contribute to ensuring stability in domestic and foreign policy. The study has an original value due to the fact that it has not been studied before and contributes to the literature in this sense. The study consists of three main parts. In the first part, the concept and types of diplomacy are examined under the heading diplomacy. In the second part of the study, the concept of lobbying, its types, historical development of lobbying and lobbying methods are discussed. The theoretical framework of the subject has been drawn with the first two sections of the study. In the last part of the study, the situation of lobbying activities in Turkey was examined. The main thesis of the study is that lobbying activities are not given enough importance in Turkey, but if it is desired to be the dominant equal actor in the international system, more importance should be given to lobbying activities.