Kadına Yönelik Şiddet ve Cinsiyetçilik İlişkisinde Kadın Düşmanlığının Aracı Rolü

Abstract

ÖZ Bu araştırma kadınların pratik hayatta yaşadığı şiddet olgusunun cinsiyetçi ve kadın düşmanlığı içeren yönüne odaklanarak toplumsal cinsiyet temelini irdelemektedir. Bu nedenle mevcut araştırma cinsiyetçilik ile kadına yönelik şiddet tutumu arasındaki ilişkide kadın düşmanlığının aracı rolü üzerinde durmaktadır. Nicel araştırma modellerinden biri olan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Modelin amacı değişkenler arasındaki ilişkiye odaklanmaktır. Araştırma 579 yetişkin erkeğin (yaş ort.: 26; ss= ±6.3) katılımıyla gerçekleşmiştir. Anket formu Google Forms uygulamasına yüklenmiş ve bireylere bu uygulama üzerinden ulaşılarak katılımları sağlanmıştır. Araştırmada kullanılan ölçme araçları Çelişik Duygulu Cinsiyetçilik Ölçeği (Korumacı Cinsiyetçilik [KC] α=.87; Düşmanca Cinsiyetçilik [DC] α=.89); Kadın Düşmanlığı Ölçeği (α=.77) ve Kadına Yönelik Şiddet Tutum Ölçeğidir (α=.91). Anket formunda bu ölçeklerin yanı sıra beş sorudan oluşan Sosyodemografik Bilgi Formu kullanılmıştır. Mevcut araştırmada cinsiyetçilik; korumacı ve düşmanca olmak üzere iki yönüyle ele alınmıştır. Bu nedenle hem korumacı hem de düşmanca cinsiyetçilik ile kadına yönelik şiddet tutumu arasındaki ilişkide kadın düşmanlığının aracı rolünü ortaya koyan iki model test edilmiştir. Yapılan analizler neticesinde korumacı ve düşmanca cinsiyetçilik ile kadına yönelik şiddet tutumu arasındaki ilişkide kadın düşmanlığının aracı rol oynadığı saptanmıştır. Bu sonuçla birlikte korumacı ve düşmanca cinsiyetçiliğin kadın düşmanlığına; kadın düşmanlığının ise kadına yönelik şiddete ilişkin olumsuz tutuma yol açtığı anlaşılmıştır. Toplumsal cinsiyetin cinsiyetçi ve kadın düşmanlığı içeren yönünün kadına yönelik şiddete ilişkin olumsuz tutuma neden olması şiddetin toplumsal cinsiyet temelini desteklemiştir. Araştırmanın sonuçları, kadına yönelik şiddet ile mücadelede toplumsal cinsiyet temelli uygulamaların gerekliliğini ortaya koymuştur.

ABSTRACT This research analyses the gender basis of violence experienced by women in practical life by focusing on the sexist and misogynistic aspects of the phenomenon. For this reason, the current research focuses on the mediating role of misogyny in the relationship between sexism and attitudes toward violence against women. The relational survey model was used as one of the quantitative research models. The model aims to focus on the relationship between variables. The study was conducted with the participation of 579 adult male individuals (mean age: 26; SD= ±6.3). The questionnaire form was uploaded to the Google Forms application, and individuals were contacted through this application, and their participation was ensured. The measurement tools used in the study were the Ambivalent Sexism Scale (Benevolent Sexism α=.87; Hostile Sexism α=.89); Hostility Toward Women Scale (α=.77), and Violence against Women Attitude Scale (α=.91). In addition to these scales, a Sociodemographic Information Form consisting of five questions was used in the questionnaire form. In the present study, sexism was analyzed in two aspects: benevolent and hostile. For this reason, two models revealing the mediating role of misogyny in the relationship between both benevolent and hostile sexism and attitudes toward violence against women were tested. As a result of the analyses, it was found that misogyny played a mediating role in the relationship between benevolent and hostile sexism and attitudes toward violence against women. With this result, it was understood that benevolent and hostile sexism leads to misogyny, and misogyny leads to negative attitudes toward violence against women. The fact that sexist and misogynistic aspects of gender lead to negative attitudes towards violence against women supported the gender basis of violence. The study's results revealed the necessity of gender-based practices in combating violence against women.