The Impact Of Strategic Human Resource Management Practices And Innovation On Sustainability Competitive Advantage: Through The Mediating Role Of Human Capital Development (Afield Study In The University Of Fallujah)

Abstract

ABSTRACT This study explores the impact of strategic human resource management (SHRM) practices and innovation on sustainability competitive advantage at the University of Fallujah. This study examines how SHRM practices contribute to fostering an environment that enhances innovation and human capital development and how these factors mediate the relationship between SHRM practices and sustainable competitive advantage. The study employs a quantitative approach and gathers data through surveys with academic administrators at the University of Fallujah. The findings reveal a significant positive relationship between implementing comprehensive SHRM practices such as selection, development, technology, and SCA within the university, but there is no relationship between innovation and SCA. Moreover, human capital development emerges as a critical mediating factor that enhances the university's ability to achieve and maintain a sustainable competitive advantage. The study demonstrates that institutions that invest in their human resources through strategic HR practices see a marked improvement in their innovative capabilities, which is pivotal for sustaining competitiveness in the academic landscape. Based on these results, the thesis argues for a strategic alignment of human resource policies with the overall goals of higher education institutions to cultivate a supportive environment for innovation and development. It underscores the importance of SHRM practices in attracting and retaining talent and building a resilient and adaptable workforce capable of driving sustained institutional success. This research contributes to the strategic human resource management literature by providing empirical evidence of the mediating role of human capital development in enhancing innovation and competitive advantage in the context of higher education.

ÖZ Bu çalışma, Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi (SHRM) uygulamalarının ve yeniliğin, Felluce Üniversitesi'nde sürdürülebilir rekabet avantajı üzerindeki etkisini araştırmaktadır. Bu çalışma, SHRM uygulamalarının yenilik ve insan sermayesi gelişimini destekleyen bir ortamı nasıl teşvik ettiğini ve bu faktörlerin SHRM uygulamaları ile sürdürülebilir rekabet avantajı arasındaki ilişkiyi nasıl aracılık ettiğini inceler. Çalışma nicel bir yaklaşım benimser ve Felluce Üniversitesi'ndeki akademik yöneticiler ile anketler yoluyla veri toplar. Bulgular, üniversite içinde seçim, gelişim, teknoloji gibi kapsamlı SHRM uygulamalarının uygulanması ile SCA (Sürdürülebilir Rekabet Avantajı) arasında önemli pozitif bir ilişki olduğunu, ancak yenilik ile SCA arasında bir ilişki olmadığını ortaya koymaktadır. Ayrıca, insan sermayesi gelişimi, üniversitenin sürdürülebilir rekabet avantajını elde etme ve sürdürme yeteneğini artıran kritik bir aracı faktör olarak ortaya çıkmaktadır. Çalışma, stratejik İK uygulamaları yoluyla insan kaynaklarına yatırım yapan kurumların, akademik manzara içinde rekabetçiliği sürdürebilmek için hayati olan yenilikçi yeteneklerinde belirgin bir iyileşme gördüğünü göstermektedir. Bu sonuçlara dayanarak, tez, yükseköğretim kurumlarının genel hedefleriyle insan kaynakları politikalarının stratejik bir hizalanmasını savunarak, yenilik ve gelişim için destekleyici bir ortam oluşturulmasını savunmaktadır. SHRM uygulamalarının, yetenek çekme ve elde tutma ile dirençli ve uyarlanabilir bir iş gücü oluşturma önemini vurgulamaktadır; bu iş gücü, sürdürülebilir kurumsal başarıyı sürükleyebilir. Bu araştırma, insan sermayesi gelişiminin, yükseköğretim bağlamında yenilik ve rekabet avantajını artırmadaki aracı rolüne dair ampirik kanıtlar sağlayarak stratejik insan kaynakları yönetimi literatürüne katkıda bulunmaktadır.