Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik Özellikleri: Karabük İli Örneği

Abstract

ÖZET

Bu çalışmada Karabük ilindeki suça sürüklenen çocukların sosyodemografik özellikleri incelenerek, çocukları suça iten temel sebepleri tespit etmek ve suça sürüklenen çocukların profilini oluşturmak amaçlanmıştır. Bu çerçevede Karabük Adliyesi Adli Görüşme Odalarında suça sürüklenen çocuklar hakkında hazırlanan 2020-2023 yılları arasındaki sosyal inceleme raporları alınarak geriye dönük olarak incelenmiş ve bu raporlar araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formunda araştırma verisi olarak kullanılmıştır. Toplamda 93 suça sürüklenen çocuk çalışmaya dahil edilmiştir. Kişisel Bilgi Formu, çocukların sosyodemografik özelliklerine dair veriler sunan toplamda 39 değişkenden oluşturulmuştur. Bu formdan elde edilen veriler SPSS programına aktarılarak frekans analizi yapılarak tabloya dönüştürülmüştür. Araştırmada öne sürülen hipotezler ise Ki-Kare testi ile analiz edilmiştir. Çalışmada elde edilen bulgulara göre; suça sürüklenen çocukların %86’sının erkek olduğu ve %77’sinin en çok vakit geçirdiği kişilerin aileden çok arkadaş çevresi olduğu, aile ve arkadaş çevrelerinin kriminal özelliklere sahip olduğu ve madde kullanımının fazla olduğu tespit edilmiştir. Ailesinde sağlıklı iletişime sahip olmayan, ebeveynleri tarafından şiddete maruz kalan ve parçalanmış aile yapısına sahip olan çocuklar diğerlerine göre çok daha fazla mükerrer suçlara karıştığı görülmüştür. Yine gelir düzeyi düşük olan ailelerdeki çocukların en çok hırsızlık suçuna karıştığı, hırsızlık suçuna karışan çocukların ise %69’unun birden fazla kez bu suçu tekrarladığı tespit edilmiştir. Diğer yandan suça sürüklenen çocukların %43’ü parçalanmış aile yapısına sahip olup, anne ve babalarının büyük çoğunluğunu ilkokul mezunu olanlar oluşturmaktadır. Suça sürüklenen çocukların günlük faaliyetlerine bakıldığında sportif ve kültürel faaliyetlerin çok az olduğu, genel olarak arkadaşlarıyla dışarıda vakit geçirdiği ve suç oranlarının belirli mahallelerde yoğunlaştığı göze çarpmaktadır. Dolayısıyla ailenin parçalanmışlık yapısı, gelir ve eğitim durumu, ailedeki şiddet olgusu ve sağlıksız iletişimin varlığı, madde kullanımı, arkadaş çevresinin kriminal özellikler barındırması gibi sosyodemografik özelliklerin çocukların suça sürüklenmesinde etkin rol oynadığı sonucuna varılmıştır. Çalışma sonunda aile ve diğer ilgili kurumlara çocuk suçluluğuyla mücadelede önerilere yer verilmiştir.

ABSTRACT In this study, by examining the sociodemographic characteristics of children dragged into crime in Karabük province, it was aimed to determine the main reasons that push children to crime and to create a profile of children dragged into crime. In this framework, the social investigation reports prepared about children dragged into crime in the Forensic Interview Rooms of the Karabük Courthouse between 2020 and 2023 were retrospectively examined and these reports were used as research data in the Personal Information Form prepared by the researcher. A total of 93 children dragged into crime were included in the study. The Personal Information Form consisted of a total of 39 variables providing data on the sociodemographic characteristics of children. The data obtained from this form were transferred to the SPSS program and transformed into a table by frequency analysis. The hypotheses put forward in the study were analyzed with the Chi-Square test. According to the findings obtained in the study; 86% of the children dragged into crime were found to be male and 77% of them spent the most time with friends rather than family, family and friend circles had criminal characteristics and substance use was high. It has been observed that children who do not have healthy communication in their families, who are exposed to violence by their parents and who have a broken family structure are involved in repeated crimes much more than others. It was also found that children from low-income families were most often involved in theft crimes and 69% of the children involved in theft crimes repeated this crime more than once. On the other hand, 43% of children dragged into crime have a broken family structure and the majority of their parents are primary school graduates. When we look at the daily activities of children dragged into crime, it is noticeable that there are very few sportive and cultural activities, they generally spend time outside with their friends and crime rates are concentrated in certain neighborhoods. Therefore, it was concluded that sociodemographic characteristics such as the fragmented structure of the family, income and education status, the presence of violence and unhealthy communication in the family, substance use, and the criminal characteristics of the friends' environment play an active role in the children's being dragged into crime. At the end of the study, recommendations were given to families and other relevant institutions in the fight against juvenile delinquency.