Mâtürîdî’nin te’vîlâtü’l-kur’ân’indaki meçhul kaynaği ebû avsece ve dilbilimsel tefsire dair açiklamalari üzerine bir inceleme
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Mâtüridî’nin Te’vîlâtü’l-Kur’ân adlı tefsirinde dilbilim meselelerinde kendisine en çokmüracaat ettiği kaynağı Ebû Avsece’dir. Ancak hakkındaki bilgilerin sınırlı olmasısebebiyle Ebû Avsece’nin tarihî ve ilmî şahsiyeti meçhul kalmıştır. Te’vîlâtü’lKur’ân’da Ebû Avsece’den iktibas edilen metinler kendisinin dilbilim ağırlıklı birtefsirinin varlığına işaret etmektedir. Bu makalede Ebû Avsece’nin söz konusukimliği ve tefsirciliği belirginleştirilmeye çalışılmıştır. Hayatı ve ilişkili olduğu kişilerhakkında bazı tespitler yapılmış, tefsir anlayışı analiz edilmiştir. Basra dil ekolününçizgisini takip ettiği anlaşılan Ebû Avsece’nin âyetleri açıklarken dil tahlillerineağırlık verdiği açık bir şekilde görülmektedir. Kur’ân lafızlarının lügavî anlamları,iştikâk ve sarf durumları, kıraat farklılıkları onun en çok üzerinde durduğu hususlarolmuştur. Yorumlarını sözcüklerin Kur’ân âyetleri ve Arap dilindeki kullanımları iledelillendirmiştir. Kur’ân’ın bazı âyetlerini başka âyetlerle ilişkilendirmiş, vücûh venezâir kapsamına alınabilecek açıklamalar yapmıştır. Mevcut verilerdeğerlendirildiğinde Ebû Avsece’nin hicrî 3. asrın güçlü bir dil ve tefsir âlimi olduğusöylenebilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Dergiabant
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
7
Sayı
14
