Acar, EceÇankaya, Tamer2024-09-292024-09-292019https://doi.org/10.22312/sdusbed.541484https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/403155https://hdl.handle.net/20.500.14619/10612Amaç: Bu çalışmanın amacı yaşlı bireylerde fonksiyoneldenge testleri ile statik postüral denge parametreleri arasındakiilişkiyi ve bu parametrelerin yaş ile değişimi açıklamaktı.Materyal-Metot: Araştırma 65 yaş üzeri sağlıklı bireyler ileyürütüldü. Dengenin fonksiyonel değerlendirilmesinde Bergdenge ölçeği ve Tinetti düşme etkinlik ölçeği kullanıldı. Statikpostüral denge ölçümleri kuvvet platformu aracılığı ile stabilitealanı ve salınım alanının belirlenmesini içerdi.Bulgular: Araştırmaya yaş ortalaması 73,42±5,91 olan 50 birey(30 kadın, 20 erkek) dahil edildi. Fonksiyonel değerlendirmeyöntemleri ile stabilite alanı ve salınım alanı arasındaki ilişkiincelendiğinde anlamlı bir ilişki olmadığı görüldü (p>0,05).Bireylerin Berg denge testi ve Tinetti düşme etkinlik ölçeğipuanları arasındaki ilişki incelendiğinde her ikisi arasındanegatif yönlü yüksek dereceli bir ilişki olduğu belirlendi(p=0,000, r=-0,860). Stabilite alanı ve salınım alanına aitparametreler arasında düşük ve orta kuvvette ilişki belirlendi(p<0,05; 0,300<r<0,500). Fonksiyonel testlerin bireylerinyaşı ile ilişkili olmadığı görüldü (p>0,05). Postürografik testparametrelerinde ise ön stabilite alanının yaşın artması ileazaldığı (p=0,010, r=-0,359), sert zeminde gözler kapalı ikenanteroposterior salınım alanı da yaşın artması ile azalırken,köpük zeminde gözler açık iken anteroposterior salınımalanının yaş ilerledikçe arttığı belirlendi (p=0,006, r=-0,384;p=0,025, r=0,318).Sonuç: Fonksiyonel denge testleri ve postürografik dengeparametreleri denge fonksiyonlarının ayrı bileşenlerinideğerlendirdiğinden yöntemlerin birbirlerinin yerinekullanımı uygun değildir. Yaş ile meydana gelen değişimlerinizlenmesinde postürografik yöntemlerin kullanımı dahaaçıklayıcı olabilir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle10.22312/sdusbed.541484376436940315510