Gök, Selim2024-09-292024-09-292019https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/333327https://hdl.handle.net/20.500.14619/11775Şair tezkirelerinde “eş‘âr” ve “güftâr” terimleri, bazen şairlerin üslubu bazen deşiirler değerlendirilirken kullanılmaktadır. Bu nedenle özellikle şiir örneklerinintakdiminde bu terimlerin içinde bulunduğu kalıp ifadeler sıklığı ve farklılığı iledikkat çekmektedir. Dolayısıyla bağlamdan ve işlevsel özelliklerinden yola çıkarakbu terimlerin sözlük anlamlarının yanında tezkirelerdeki kullanımlarına dairçıkarımlarda bulunmak da mümkündür. Bu sebeple bu çalışmada Sehî, Latîfî, HasanÇelebi, Beyânî, Âşık Çelebi, Ahdî ve Künhü’l-ahbâr’ın tezkire kısmı olaraksıralayabileceğimiz 16. yüzyıl tezkirelerinde “eş‘âr” ve “güftâr” terimlerinintaşıdıkları anlamlar; farklı dillerdeki sözlüklerden ve tezkire metinlerinden hareketlebelirlenmiştir. Bu çerçevede adı geçen kelimelerin şair ve şiir vasıflandırmalarında netür çeşitlenmeler gösterdikleri değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmeler esnasındaşiir takdimlerinde karşımıza çıkan “beyt, ebyât, şi‘r, matla‘, nazm” terimleri de“eş‘âr” ve “güftâr” terimleri müşterekinde anlam ve işlev bakımından mukayeseedilmiştir. Bu amaçla bağlamlı bir tenkitle “eş‘âr” ve “güftâr” kelimelerinin ses veanlam irtibatı da ortaya konulmaya çalışılmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessFolklorKültürel ÇalışmalarAntropolojiEdebiyatArticle2574425643333278