Öner, SerkanÖner, Zülal2024-09-292024-09-2920192146-2631https://doi.org/10.5505/kjms.2019.53533https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/337440https://hdl.handle.net/20.500.14619/11383Amaç: Aorta abdominalis’in bir çift dalı olan arteria renalis (AR)’invaryasyonları oldukça sık görülmektedir. Literatürde farklı popülasyonlardakadavra çalışmaları ve görüntüleme yöntemleri ile buvaryasyonlar gösterilmiştir. Bu çalışmanın amacı MD-BTA ile ARçaplarını, sayılarını, orjin seviyelerini ve dallanmalarını değerlendirmekve saptanan varyasyonların literatürde yer alan sonuçlarlakarşılaştırmasını yapmaktır.Materyal ve Metot: Çalışmaya 18–85 yaş arası 206 olguya ait BTAgörüntüsü dahil edilmiştir. Tüm görüntüler deneyimli bir radyolog tarafındaniki ve üç boyutlu rekonstrüksiyonlarla analiz edilmiştir. ARçapları, sayıları, dallanmaları ve çıkış düzeyleri değerlendirilmiştir.Bulgular: Toplam 412 böbrekte, 71 çoklu AR ve 32 erken dallanmaolmak üzere %50 AR varyasyonu saptandı. Çoklu AR ve erkendallanma prevelansı erkeklerde sırasıyla %39,7, %34,9 iken,kadınlarda sırasıyla %26, %18,8 olarak gözlendi. En çok gözlenenvaryasyon sağ veya sol böbrekte aksesuar bir AR bulunması şeklindeydi(%23,5). AR çapları sağ böbrek arterleri için ortalama 5,17mm (1,8–7,9 mm), sol AR için 5,13 mm (1,5–9,1 mm) bulundu. TümAR orjin düzeyleri T12 corpus vertebralis ile L4–5 discus intervertebralismesafesi arasında olup; en sık L1 corpus vertebralis (%46)seviyesindeydi.Sonuç: Sonuç olarak AR’de normal paterne göre %50 oranındavaryasyon görülmekte olup; bu varyasyonlarının bilinmesi böbrektransplantasyonu açısından önemlidir. BTA, bu varyasyonların gösterilmesindeoldukça faydalı ve etkin bir yöntemdir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessTıbbi Araştırmalar DeneyselArticle10.5505/kjms.2019.535335113374409