Maden, Şükrü2024-09-292024-09-292020https://doi.org/10.32711/tiad.724166https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1192882https://hdl.handle.net/20.500.14619/10983Tefsir hâşiyeleri esas aldıkları eserlerin daha kolay ve doğru olarak anlaşılmasına yardımcı olmaları yanında hâşiye yazarlarının birtakım eleştiri ve itirazlarını da içerirler. Bu eleştirilerin yoğunluğu ve çerçevesi ise muhaşşîlerin tercihlerine bağlı olarak değişmektedir. 16. asır Osmanlı âlimlerinden Şeyhzâde Muhyiddin Kocevî (ö. 950/1543) Beyzâvî’nin Envâru’t-tenzîl isimli tefsiri üzerine yazılmış en meşhur hâşiyelerden birini kaleme almıştır. Şeyhzâde’nin hâşiyesi Envâru’t-tenzîl’in anlaşılmasında çokça faydalı olmasıyla öne çıkmakla birlikte eserde Beyzâvî’ye yönelik birtakım itirazlarla karşılaşılmaktadır. Şeyhzâde, dilbilim, inanç esasları ve fıkıh gibi çeşitli ilkeler çerçevesinde eleştiri ve kendi görüşlerini ortaya koymuştur. Tercihlerini bazı sebep ve delillerle temellendirmeye çalışmıştır. Tefsir hâşiyelerinde müfessirlere yöneltilen eleştiriler, bu eserlerin sadece tefsirlerin anlaşılmasına yönelik olarak değil, Kur’ân’ın sahih olarak yorumlanması noktasında da tefsir literatürünün önemli bir parçası olduklarını göstermektedir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle10.32711/tiad.7241665513311928824