Gültekin, Aladdın2024-09-292024-09-292018https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/301240https://hdl.handle.net/20.500.14619/11881Birey ve toplumun geçmiş tecrübelerden faydalanarak karşılaştıkları durumlarınüstesinden gelmeleri adına önceki kuşaklardaki bilgi ve deneyimsahibi büyüklerin irat ettikleri hikmet, her zaman revaç görmüştür. Bu bağlamdakiveriler, her alandaki gerek mensur gerekse de manzum eserler vasıtasıylageçmişten bugüne intikal ettirilmiştir. Bu yönüyle hikmet, evrenseldeğerlerin önemli bir parçası kabul edildiğinden lokal ve belli zamanlaramahkûm bir vakıa olarak değerlendirilemez. Diğer taraftan toplumlar hangiinanç aşamalarından geçmiş olurlarsa olsunlar onların; insana, ahlaka vebilime dair akıl süzgecinden geçmiş deneyim ve birikimlerinin özlü sözlerile gelecek nesillere aktarımı hususuna özen göstermiştir. Bunu sağlayacaken önemli araçlar arasında şiir önde gelmektedir. Ancak bu süreçte hikmetlerin,özünde herhangi bir anlam kayması olmasa da muhatabın yapısı veaktarım tarzına göre birtakım değişikliklerin olduğu görülmektedir. Bu çalışmadaMuhammed b. ??zî’nin Ravzatu’l-?u??l adlı eserinde geçen hikmetiçerikli şiirlerin daha önceki kaynaklardaki versiyonları ile karşılaştırılmasıve söz konusu değişimin ortaya konulması amaçlanmaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDin BilimiArticle182451513012400