Yazar "Çankaya, Tamer" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Effect of the pes planus on vertical jump height and lower extremity muscle activation in gymnasts
    (2022) Contarlı, Nurcan; Çankaya, Tamer
    The aim of this study was to examine the effect of the pes planus vertical jump height and muscle activation in gymnasts. Forty-four gymnasts (mean age, 12.47±4.34 years) were included in the study. Pes planus was evaluated using a podoscope. Muscle activation was measured with a surface electromyography device during maximum voluntary isometric contraction (MVIC) and vertical jump test. Vertical jump height was evaluated using a contact mat. There was no significant difference in MVIC values of gastrocnemius medialis (GM), soleus (S), peroneus longus (PL), tibialis anterior (TA) muscles of gymnasts with and without pes planus (GM p=0.526; S p=0.157; PL p=0.696; TA p=0.223). In athletes with pes planus, GM muscle in rising phase of vertical jump; in the landing phase, the activation of the GM and S muscles was found to be lower (GMrising phase p=0.004; GMlanding phase p=0.014; Slanding phase p=0.017). In conclusion, it was found that the pes planus had no effect on vertical jump and MVIC values. It was observed that the activation of GM and S muscles was low during vertical jump in gymnasts with pes planus.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Yaşlı bireylerde fonksiyonel denge testlerinin statik postürografi testleri ile karşılaştırılması
    (2019) Acar, Ece; Çankaya, Tamer
    Amaç: Bu çalışmanın amacı yaşlı bireylerde fonksiyoneldenge testleri ile statik postüral denge parametreleri arasındakiilişkiyi ve bu parametrelerin yaş ile değişimi açıklamaktı.Materyal-Metot: Araştırma 65 yaş üzeri sağlıklı bireyler ileyürütüldü. Dengenin fonksiyonel değerlendirilmesinde Bergdenge ölçeği ve Tinetti düşme etkinlik ölçeği kullanıldı. Statikpostüral denge ölçümleri kuvvet platformu aracılığı ile stabilitealanı ve salınım alanının belirlenmesini içerdi.Bulgular: Araştırmaya yaş ortalaması 73,42±5,91 olan 50 birey(30 kadın, 20 erkek) dahil edildi. Fonksiyonel değerlendirmeyöntemleri ile stabilite alanı ve salınım alanı arasındaki ilişkiincelendiğinde anlamlı bir ilişki olmadığı görüldü (p>0,05).Bireylerin Berg denge testi ve Tinetti düşme etkinlik ölçeğipuanları arasındaki ilişki incelendiğinde her ikisi arasındanegatif yönlü yüksek dereceli bir ilişki olduğu belirlendi(p=0,000, r=-0,860). Stabilite alanı ve salınım alanına aitparametreler arasında düşük ve orta kuvvette ilişki belirlendi(p<0,05; 0,3000,05). Postürografik testparametrelerinde ise ön stabilite alanının yaşın artması ileazaldığı (p=0,010, r=-0,359), sert zeminde gözler kapalı ikenanteroposterior salınım alanı da yaşın artması ile azalırken,köpük zeminde gözler açık iken anteroposterior salınımalanının yaş ilerledikçe arttığı belirlendi (p=0,006, r=-0,384;p=0,025, r=0,318).Sonuç: Fonksiyonel denge testleri ve postürografik dengeparametreleri denge fonksiyonlarının ayrı bileşenlerinideğerlendirdiğinden yöntemlerin birbirlerinin yerinekullanımı uygun değildir. Yaş ile meydana gelen değişimlerinizlenmesinde postürografik yöntemlerin kullanımı dahaaçıklayıcı olabilir.