Yazar "Çelik, Selim" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Yoğunlaştırılmış vakum tüplü ısı borusu uygulaması
    (Karabük Üniversitesi, 2018) Çelik, Selim; Ceylan, İlhan
    Ülkemizde güneş enerjisinin en yaygın kullanım alanlarından biri sıcak su üretimidir. Sıcak su üretiminde vakum tüplü güneş kolektörleri gerek kullanım avantajları gerek ülkemizde üretilebilir olmalarından dolayı geniş bir kullanıma sahiptir. Bu güneş kolektörlerinde ısı borulu sistemler geliştirilerek yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada güneş enerjisi sistemlerinin uygulama alanlarından biri olan ısı borulu vakum tüplü güneş kolektörlerindeki termal kayıp gibi eksiklikleri gidermek adına yeni bir ısı borusu tasarımı ve imalatı yapılmıştır. Tasarlanan bu yeni ısı borusunda vakum tüpün içerisine bakır ısı borusu daldırmak yerine, vakum tüpün açık uç kısmına bakır boruyla ek yapılarak yeni ısı borusunun kondenser kısmı oluşturulmuştur. Böylece yeni ısı borusunun evaporatör ve adyabatik bölgesi vakum tüpün kendisinden oluşurken, kondenser bölgesi bakır borudan oluşmuştur. Bu tasarım sayesinde vakum tüpün soğurduğu güneş ışınları doğrudan çalışma akışkanına ulaşacağı için termal kayıpların önüne geçilmesi hedeflenmiştir. İmalatı yapılan bu ısı borusunun kullanılabilirliğini incelemek üzere hava ısıtma amaçlı bir deney düzeneği hazırlanmıştır. Hazırlanan deney düzeneğinde vakum tüplü ısı borusunun yüksek sıcaklıklara ulaşması için bir yoğunlaştırıcı tasarlanıp imalatı yapılmıştır. Ayrıca yoğunlaştırıcının havalı güneş kolektörü vazifesi gördüğü deney düzeneğinde sistem performansına olan katkıları incelenmiştir. Aynı deney düzeneklerinde ısı borusunda çalışma akışkanı olarak metanol kullanılmasının yanı sıra nanoakışkan kullanılarak, nanoakışkanların ısı borusu performansına olan etkileri de incelenmiştir. Yapılan deneyler sonucunda en iyi sistem performansı 3 m/s hava hızında nanoakışkan kullanılan deney düzeneğinde görülmüştür. 2 m/s hava hızında yapılan deney sonuçlarında metanol kullanılan deney düzeneği performansı nanoakışkan kullanılan deney düzeneğine yakın olsa da daha iyi performans görülmüştür. Bunun nedeni metanol kullanılan deney düzeneğinde yapılan ölçümler incelendiğinde güneş ışınım şiddetinin çok daha fazla olmasından kaynaklanmaktadır. Sistemde oluşan en yüksek sıcaklık farkı 1 m/s hava hızında, 0,00942 kg/h kütlesel debide nanoakışkan kullanılan deney düzeneğinde 15,7 ? olarak ölçülmüştür.