Yazar "Özcan, Zeynep" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 7 / 7
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 15 temmuz darbe girişiminin üniversite öğrencilerinin müslüman algisi üzerindeki etkileri(2017) Özcan, Zeynep; Doğan, MebrureBu çalışmanın amacı, tüm toplumu etkileyen ve temel insani değerlerle birlikte yaşamın bütünlüğünü hedef alan 15 Temmuz darbe girişiminin üniversite öğrencilerinin din algısı üzerindeki etkilerini ortaya koymaktır. Araştırmada hazır bilgiden yararlanma tekniğinin yanı sıra ilişkisel tarama yöntemine uygun olarak anket tekniği kullanılmıştır. Karabük Üniversitesi ve Afyon Kocatepe Üniversitesi'nin farklı bölümlerinde öğrenim görmekte olan 310 kişilik bir örneklem grubuna uygulanan araştırmada, kişisel bilgi formunun yanı sıra araştırmacılar tarafından geliştirilen darbe girişimi sonrasında Müslüman algılarında değişmenin olup olmadığını tespite yönelik soruların bulunduğu anket formu uygulanmıştır. Ayrıca örneklemin \"Herhangi bir dinî grup veya cemaate bağlı olan veya olmayan Müslümanlar ile FETÖ/PDY örtüne bağlı Müslümanlar\"a atfettikleri darbe girişimi öncesi ve sonrası stereotipleri belirlemek amacıyla \"sıfat listesi\" kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre yaşananlar cemaatlere bakışı nispeten olumsuz etkilese de dinî değerlere bakış noktasında önemli bir olumsuz düşüncenin gelişmediği görülmüştür. Özellikle fakülte değişkeni bağlamında incelenen verilerden elde edilen bulgulara göre, İlahiyat Fakültesi ile diğer fakültelerde okuyan öğrencilerin özellikle dinî referanslar, bağlılık durumu ve güven gibi konulardaki düşünceleri arasında anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Sıfat listesiyle ilgili yapılan değerlendirmeye göre ise herhangi bir cemaate bağlı olmayan Müslümanlar için darbe öncesi ve darbe sonrası olumlu sıfatların tercih edildiği dikkat çekerken, müntesipli Müslümanlar için darbe sonrası bazı olumlu sıfatların tercihinde düşüş olduğu, olumsuz sıfatların tercih edilme oranının ise yükseldiği belirlenmiştir. FETÖ/PDY üyeleriyle ilgili değerlendirmede ise örneklemin darbe öncesi ve darbe sonrası olumsuz sıfatlama yaptıkları ve darbe sonrası bu oranların daha da yükseldiği tespit edilmiştirÖğe Bireylerin kendilerine ve “öteki”lere karşı merhamet düzeylerinin dinî yönelimleri açısından incelenmesi(2022) Özcan, ZeynepMerhamet, insana insanlık vasfını kazandıran en temel duygulardan biridir. Bu duygunun ortaya çıkıp gelişmesi ve ilişkilerin merkezine konumlanmasında işlevsel değeriyle ön plana çıkan en önemli olgulardan biri de dindir. Nitekim dinî öğreti, insanlığın iyiliği için fıtrata en uygun yaşamın sınırlarını çizmeye ve “merhamet ahlakı”nı yüreklere yerleştirmeye çalışmakta ve müntesiplerini daha merhametli olmaları konusunda teşvik etmektedir. Bu nedenle araştırmada samimi bir dinî bağlanma içerisinde olan bireylerin hem kendilerine karşı hem de ‘öteki’lere karşı daha mı merhametli oldukları sorusunun cevabı aranacaktır. Özellikle dine içsel olarak motive olan bireylerin daha merhametli olacakları varsayımına dayanılan bu araştırmada, bireylerin hem kendilerine hem de ötekilere karşı merhamet düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Nicel bir yaklaşımla ele alınan araştırmada ilişkisel tarama yöntemine uygun olarak anket tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın nicel verilerini elde etmek için kişisel bilgi formunun yanı sıra ‘Dinî Yönelim’, ‘Merhamet’ ve ‘Öz-Anlayış’ ölçekleri kullanılmıştır. Araştırmanın verileri, 2021 yılına ait olup, Ağustos- Aralık ayları arasında internet tabanlı anket yoluyla (Google Forms) elde edilmiştir. Araştırmada, yaş ortalaması 30 olan çalışma grubunun gönüllülük esasına uygun olarak doldurduğu 579 anket formu değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre çalışma grubunun hem dinî yönelim hem öz anlayış (=3,29) hem de merhamet (=4,08) ölçeklerinden aldıkları puan, ortanın üstünde bulgulanmıştır. Bu bulgulara göre katılımcıların dünyevi işlerinde dinin rehberliği doğrultusunda hareket ettikleri ve Allah’ın varlığını güçlü bir şekilde hissederek O’na ibadet etme noktasında hassas davrandıkları söylenebilir. Ayrıca araştırma bulgularına göre hem kendilerine hem de ötekilere karşı anlayışlı nazik ve ilgili olan katılımcılar, acı veren durumlarda dengeli bir bakış açısına sahip olup, başarısızlıkları insan olmanın doğal bir sonucu olarak değerlendirmeye meyyaldirler. Kendilerine ve ötekilere karşı yıkıcı eleştiriden uzak olma eğiliminde olan katılımcıların öz eleştiri noktasında da kontrollü oldukları söylenebilir. Yine araştırma bulgularına göre zor durumda olan insanlara karşı ilgisiz kalmak yerine yardım etme eğilimi gösteren katılımcıların, insanların sıkıntılarını gidermeye yönelik bir tutum içinde olduklarını söylemek mümkündür. Araştırmanın en önemli bulgularından biri, dinî yönelim ile öz-anlayış (r=.224) ve merhamet (r=.324) arasında yüksek olmasa da pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğunun tespit edilmiş olmasıdır (pÖğe Empati ve dindarlık arasındaki ilişki1(2016) Özcan, ZeynepBu çalışma empati ve dindarlık arasındaki ilişkiyi ortaya koymaya yönelik yapılmıştır. Psikolojik olduğu kadar dini bir kavram olarak da ele alınan empatinin, sadece insan-insan ilişkilerinde değil, tüm varlıkla olan ilişkilerde etkin olarak kullanılması gereken bir iletişim şekli olarak kabul edildiği görülmektedir. Araştırmanın örneklemi 2007-2008 öğretim yılında Kocaeli Üniversitesi'ne bağlı çeşitli fakültelerde ve Karamürsel ilçe merkezindeki Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı çeşitli liselerde öğrenim görmekte olan öğrenciler ile değişik iş ve meslek gruplarında çalışanlardan tesadüfi örneklem yoluyla seçilen, 17-55 yaşları arasındaki 300 kişiden oluşmaktadır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, örneklem grubunun empati düzeyleri ile demografik değişkenler arasında sadece cinsiyet faktörüyle anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Ayrıca örneklemin dindarlık düzeyi ile eğitim durumu ve meslek grupları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Dindarlık ile empatinin toplam puanında bir ilişki olmamasına rağmen empatinin alt boyutlarından empatik ilgi ile dindarlık arasında pozitif yönde korelasyon olduğu sonucuna ulaşılmıştırÖğe Gençlerin inanç eğilimlerinin anlaşılması bağlamında dua ibadeti(2022) Doğan, Mebrure; Özcan, Zeynepİnsan hayatının en önemli dönemeçlerinden biri kabul edilebilecek gençlik evresi, dini hayat bakımından da önemli bir döneme tekabül etmektedir. Dini hayatın temelleri bu dönemde atılmamış olsa da ergenliği de içine alan bu dönemde dini hayatla ilgili yol ayrımlarıyla karşılaşıldığı bilinmektedir. Gençlik döneminde dini hayat, tıpkı diğer yaşamsal konularda olduğu gibi bireysel farklılıklardan etkilenmektedir. Dini gelişim karakteristiği olarak özellikle ergenlik döneminde çelişkiler, çatışmalar, kararsızlıklar, arayışlar ve şüpheler bazen yüzeysel bazen de derin bir şekilde yaşanabilmektedir. Dini şüphe ve kararsızlıklarla dinden uzaklaşma veya kopma riskiyle karşılaşan bazı ergenler bir taraftan dini kaygı yaşarken diğer yandan dini başa çıkma yöntemlerini kullanarak yeniden dine sığınabilmektedir. Genç, yaşadığı dini suçluluk duygularının stresi ile başa çıkmak için yine yaratıcısına yönelerek dua etmekte, onun merhametine güvenerek rahatlayabilmektedir. Bu bağlamda yaşanan içsel çelişkiler Yaratıcıyla kurulan içten bir ilişki sayesinde bireysel dindarlığın psikolojik kaynağı haline bile dönüşebilmektedir. Araştırmanın konusu gençlerde dua ibadetidir fakat gençlerin dua ibadeti konusundaki tutumları incelenirken genel anlamda ibadetlerinin ve inanç eğilimlerinin de araştırılması hedeflenmektedir. Araştırmada fenomenolojik desenli nitel yöntem kullanılmış olup yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile veriler toplanmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz ve içerik analizi teknikleri kullanılarak çözümlenmiş ardından yorumlanmıştır. Öncelikle araştırmanın yapılabilmesi için Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimleri Bilimsel Yayın Etik Kuruluna başvuruda bulunulmuş ve gerekli izinler alınmıştır. Araştırmanın örneklemini Afyonkarahisar ve Karabük illerindeki çeşitli liselerde eğitim görmekte olan 25 genç oluşturmaktadır.Öğe Göçün travmatik etkilerini azaltmada sosyal desteğin rolü üzerine deneysel bir araştirma(2019) Özcan, ZeynepVerileri bakanlık destekli bir sosyal uyum projesine dayanan bu araştırma,sosyal etkileşim yoluyla sağlanan sosyal desteğin mülteci bireyin psiko-sosyaluyumuna katkısını ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bilindiği üzeremaddi ve manevi kayıpları beraberinde getiren zorunlu göç, travmatik etkileriolan bir yaşantıdır. Bu araştırma da sosyal bir varlık olarak yaratılan insanın, göçgibi travmatik bir yaşantının üstesinden gelme konusunda yakın ve uzakçevresinden alacağı desteğe ihtiyacı olduğu varsayımına dayanmaktadır.Deneysel yöntemin kullanıldığı araştırmada, 'ön test- son test kontrol grupluaraştırma deseni' kullanılmış olup, deney ve kontrol gruplarında yer alan 15’eröğrenci, 2017-2018 öğretim yılında Karabük Üniversitesi’nin farklıbölümlerinde ve Karabük Milli Eğitim Müdürlüğü'nün lise düzeyindeki farklıokullarında öğrenimlerine devam eden Suriye, Irak ve Afganistan kökenlimülteci öğrenciler arasından gönüllülük esasına uygun olarak seçilmiştir.Deneklerin yaş ortalamasının 18 olduğu araştırmada sosyal destekfaaliyetlerinin psiko-sosyal uyuma etkisini ölçmek amacıyla Rosenberg BenlikSaygısı Ölçeği, Ces-Depresyon Ölçeği ve Kültürel Uyum Ölçeği kullanılmıştır.Sosyal, kültürel ve sportif etkinliklerin yer aldığı uygulama öncesi ve sonrası eldeedilen veriler karşılaştırıldığında, deney grubundaki öğrencilerin kontrolgrubundaki öğrencilere göre benlik saygılarının anlamlı bir şekilde yükseldiği vedepresyon puanlarının da yine anlamlı bir şekilde düştüğü görülmüştür. Deneygrubunun kültürel uyum düzeyinin ise anlamlı bir farklılık oluşmasa da kontrolgrubuna göre yükseldiği tespit edilmiştir. Sonuç olarak özellikle göç gibitravmatik bir yaşantı sonrasında pek çok açıdan yardıma muhtaç olan bireylereuzatılacak her türlü yardım elinin onların ruh ve beden sağlığına katkıdabulunmasının yanı sıra kültürel uyum ve toplumsal huzurun teminine hizmetedeceği düşünülmektedir.Öğe Psiko-teolojik açidan kadina yönelik şiddet olgusu: teorik ve uygulamali bir çalişma*(2017) Özcan, ZeynepBu çalışma, geleneksel kodlardan ve dinî referanslardan beslenen kadına yönelik algının zihinsel yansımalarını, şiddet davranışıyla ilişkisi bakımından ele alarak yüksek din öğrenimi gören öğrencilerin bu konudaki yönelimlerini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada hazır bilgiden yararlanma tekniğinin yanı sıra ilişkisel tarama yöntemine uygun olarak anket tekniği kullanılmıştır. Yüksek din öğretimi kurumunun 1. ve 4. sınıfında öğrenim görmekte olan 230 kişilik bir örneklem grubuna uygulanan araştırmada, araştırmacı tarafından geliştirilen ve içerisinde geleneksel kalıp yargılar, şiddet, toplumsal cinsiyet rolleri ve dinî kabullerle ilgili pozitif ve negatif algıyı içeren 34 maddelik anket uygulanmıştır. Özellikle sınıf ve cinsiyet değişkenleri bağlamında incelenen verilerden elde edilen bulgulara göre, yüksek din öğretiminde öğrenim görmekte olan öğrencilerin son sınıfa geldikçe pozitif algılarında artış olduğu gözlemlenmiş ve bu artışın bazı maddelerde anlamlılık düzeyine ulaştığı görülmüştür. Ancak özellikle şiddet, miras, şahitlik, yöneticilik ve fitne olma durumlarıyla ilgili dinî referansların işaret ettiği maddelerde öğrencilerin büyük oranda gelenek içerisinde şekillenen anlayış çerçevesinde bir tercih yaptıkları ve bu tercihlerin ilgili tüm maddelerde anlamlılık düzeyine ulaştığı görülmüştür. Araştırmadan elde edilen diğer önemli sonuç ise erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre daha negatif bir algıya sahip olmalarıdır. Araştırmanın sonunda elde edilen bulgular ışığında şiddet davranışını önlemede Kutsal'la girilecek ilişkinin sahici bir nitelik taşıması, küçük yaşta verilecek değer eksenli din eğitimi ve dinî referanslara bütüncül bir bakış açısı geliştirmenin önemi vurgulanmış ayrıca yüksek din öğretimi kurumlarında ezberci ve nakilci anlayışın terk edilerek disiplinlerarası okumanın gereği hatırlatılmıştır.Öğe A study on relationship between academic motivation and psychological well-being in students of theology faculty(2018) Özcan, Zeynep; Karaca, Ömer FarukThis study has been carried out to reveal the relationship between academic motivation and psychological well-being, and demographic variables and some independent variables. The academic motivation of an individual is possible through the development of internal resources such as selfconfidence, self-acceptance, purposefulness, competence and autonomy. Because these resources are also the basic dynamics of psychological well-being, it gives rise to thought that there is a relationship between academic motivation and psychological well-being –which constitutes the basic hypothesis of the study. The sample of the research consisted of 276 students selected through random sampling method among students studying in Faculty of Theology in Karabük University and Atatürk University. “Academic Motivation Scale” and “The Psychological well-being Scale” are applied to the sample group with a mean age of 22. According to findings of the research in which questionnaire has been used in accordance with the relational screening method, it is seen that academic motivation and psychological well-being levels of the sample group are above the average. Also, there has been found a positive significant relationship between academic motivation and psychological well-being correlated with some independent and demographic variables(r=.397). This correlation is statistically strong and is valid for all sub-dimensions of the psychological well-being scale except “autonomy”. When research results are evaluated collectively, it is seen that academic motivation is one of the important factors affecting psychological well-being for students. For this reason, it is expected that the precautions to be taken in order to increase the academic motivation of the students can make significant contributions to their psychological well-being.
