Yazar "Öztürk, Fatih Huzeyfe" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 3b yazicilar için sürekli takviyeli filament üretimine uygun kalip tasarimi(2024) Taleb, Mohamad Diaa; Öz, Özkan; Öztürk, Fatih HuzeyfeÜç boyutlu (3B) yazdırma teknolojisi sahip olduğu esnek imalat kabiliyetlerinden dolayı, günümüzde farklı endüstri alanlarında alternatif imalat metodu olarak kullanılmaktadır. Bu yöntemde, geleneksel imalat yöntemlerinden farklı olarak, parçalar katmanlar halinde üretilmektedir. Geleneksel imalat yöntemleri ile üretimi oldukça zor olan karmaşık geometrilere sahip parçalar 3B yazıcılar ile üretilebilmektedir. Bu imalat yönteminde karşılaşılan en büyük dezavantaj son ürün mekanik özelliklerinin polimer kalıplama yöntemleri ile karşılaştırıldığında düşük olmasıdır. Ancak, sürekli veya süreksiz fiber takviyeli filamentlerin geliştirilmesi ile son ürün mekanik özelliklerinin belirgin oranda iyileştirilmesi mümkün olmaktadır. Bu çalışmada, sürekli takviye elemanı ile güçlendirilmiş termoplastik matrisli filament üretiminde kullanılabilecek kalıp tasarımı ve üretimi amaçlanmıştır. Takviye ve matris elemanları olarak sırasıyla, tel ve Polilaktik Asit (PLA) tercih edilmiştir. Çalışmanın deneysel kısmında, tel takviyeli kompozit filament kullanılarak yazdırılan çekme test numunelerinin dayanımları ile saf PLA filament kullanılarak yazdırılan numune dayanımları karşılaştırılmıştır. Deneysel sonuçlar, yazdırmanın kompozit filament ile yapılması durumunda parça dayanımının belirgin şekilde iyileştirilebileceğini göstermiştir.Öğe A multi-scale analysis to predict elastic response in different weight fractions of carbon fiber powder(Springer Nature, 2024-11-29) Öztürk, Fatih HuzeyfeIn this study, the effect of varying weight percentages of carbon fiber powder (CFP) (10 wt.%, 20 wt.% and 30 wt.%) on the mechanical properties of polycarbonate (PC) components produced by plastic injection molding was investigated using analytical, numerical and experimental methods. This research is a novel study in terms of comparing experimental data with microscopic features and full-scale analysis. The micro-scale study was carried out using the Halpin-Tsai (HT) and Generalized Modified Halpin Tsai (G-HT) models as well as the representative volume element (RVE). Findings from RVE were then transferred to the finite element analysis (FEA) module for full-scale comprehensive analysis. A comparison of the experimental tensile test results demonstrated an increase of 56.90% and 191.47% in the tensile strength and Young’s modulus of the composite containing 30 wt. % CFP compared to pure PC, respectively. The minimum and maximum differences between Young’s modulus and the experimental Young’s modulus were determined to be 0.39% and 7.92% using RVE and G-HT, respectively. The maximum and minimum value of the difference between experimental and FEA strengths were determined as 3.44% and 1.91%, respectively. Young’s modulus of the composite with increasing fiber weight ratio was successfully predicted by RVE, G-HT and FEA.Öğe Derecelendirilmiş yapıştırma çizgisi ile birleştirilmiş basit bindirmeli bağlantıların dayanım ve hasar davranışlarının incelenmesi(Karabük Üniversitesi, 2019) Öztürk, Fatih Huzeyfe; Öz, ÖzkanYapıştırmalı bağlantılar konstrüksiyonda sağladıkları homojen gerilme dağılımı ve hafiflik nedeniyle, havacılık ve otomotiv sanayinde cıvata ve perçin gibi diğer geleneksel bağlantı yöntemleriyle birlikte günümüzde önemli oranda kullanılmaya başlanmıştır. Bu tezin amacı, derecelendirilmiş yapıştırma çizgisinin basit bindirmeli bağlantı hasar yüküne etkisinin deneysel olarak incelenmesidir. Derecelendirilmiş yapıştırma çizgisi, bindirme uzunluğu boyunca farklı mekanik özelliklere sahip farklı yapıştırıcılar kullanılarak veya farklı takviye elemanları kullanılarak yapıştırıcının özelliklerinin değiştirilmesi ile elde edilebilir. Bu tez çalışmasında, derecelendirilmiş yapıştırma çizgisi üç bölgeden oluşmaktadır. Bindirme uzunluğunun ortasında saf rijit yapıştırıcı, kenarlarda ise aynı yapıştırıcı farklı oranlarda takviyelendirilerek uygulanmıştır. Rijit yapıştırıcının takviyelendirilmesinde karbon karası ve karbon elyaf tozu kullanılmıştır. Takviye elemanları ağırlıkça yüzde 0,5, 1 ve 2,5 oranlarında kullanılmıştır. Derecelendirilmiş ve derecelendirilmemiş bağlantılara çekme test cihazında hasara uğrayıncaya kadar çekme yükü uygulanmıştır. Elde edilen test sonuçları derecelendirilmiş yapıştırma çizgisi ve takviyelendirilmiş tekli yapıştırmalı bağlantının hasar yüklerinin, saf yapıştırıcı ile hazırlanan bağlantı hasar yükünden yüksek olduğunu göstermiştir.Öğe Eklemeli imalat yöntemi ile üretilmiş pla levhaların bağlantı dayanımları: indüksiyonla isıtma ve yapıştırıcı teknolojilerinin karşılaştırılması(2024) Acaroglu, Mustafa; Öz, Özkan; Öztürk, Fatih HuzeyfeBu çalışmada indüksiyonlu ısıtma ve endüstriyel yapıştırıcı kullanılarak hazırlanan termoplastik malzemeli bağlantıların dayanımları deneysel olarak belirlenmiştir. Bağlantılarda kullanılan Polilaktik Asit (PLA) levhalar 3B yazıcı kullanılarak üretilmiş ve yapıştırma ve indüksiyonlu ısıtma yöntemleri ile birleştirilmiştir. İndüksiyonlu ısıtma prosesinde, bindirme bölgesine farklı geometrilerde (tel ve levha) iletken malzeme yerleştirilmiştir. Yapıştırıcı ile birleştirme yönteminde bindirme yüzeylerinde siyanoakrilat endüstriyel yapıştırıcı kullanılmıştır. Her iki yöntem ile hazırlanan bağlantıların dayanımlarını belirlemek için çekme testleri uygulanmıştır. İndüksiyonlu ısıtma prosesinde iletken malzeme olarak levha, 3 tel ve 5 tel kullanılması durumunda bağlantı hasar yükleri sırasıyla, 1003 N, 1393 N ve 2057 N olarak ölçülmüştür. Yapıştırmalı bağlantıda hasar yükü 2378 N’a ulaşmıştır. Deneysel sonuçlar, indüksiyonlu ısıtma yönteminde bindirme bölgesinin tamamında levha yerine farklı sayılarda tel kullanımının daha uygun olduğunu göstermiştir. Ayrıca, indüksiyonlu ısıtmada 5 tel ile ulaşılan bağlantı dayanım değerinin, yapıştırıcı kullanılarak hazırlanan bağlantı dayanım değerine yakın olması, bu yöntemin yapıştırmalı bağlantılara önemli bir alternatif olabileceğini göstermiştir.Öğe Isıl işlem ve yaşlandırmanın üç boyutlu yazıcı ile üretilen parçaların bağlantı dayanımına etkisinin incelenmesi(Karabük Üniversitesi, 2023) Öztürk, Fatih Huzeyfe; Öz, ÖzkanBu tezde Eriyik Yığma Modelleme (EYM) ile üretilen Polilaktik asit (PLA) için yazdırma açısının (0°, 45° ve 90°), yaşlandırmanın ve tavlamanın hasar davranışına ve yapıştırmalı bağlantı dayanımına etkisi deneysel ve sonlu elemanlar analizi (SEA) ile incelenmiştir. Yaşlandırma işlemi, sabit koşullarda ve damıtılmış su ortamında yapılmıştır. Tavlama işlemi, vakumlu fırın ortamında 8 saat süre ile 90°C'de uygulanmıştır. Bağlantı dayanımını değerlendirmek için basit bindirmeli bağlantı (BBB) geometrisi kullanılmıştır. Üretilen numuneler, yaşlandırma ve tavlama işleminden önce ve sonra çekme testine, Termogravimetrik/Diferansiyel Termal Analize (TG-DTA) ve morfolojik analiz için Taramalı Elektron Mikroskobuna (SEM) tabi tutulmuştur. İşlem görmemiş numunelerin ve bağlantıların sonlu eleman modellenmesi için enine izotropik malzeme kabulü ve Hill akma kriteri kullanılmıştır. Çekme test sonuçları, yazdırma açısı arttıkça PLA'nın çekme gerilmesinin ve elastisite modülünün arttığını göstermiştir. Deneysel sonuçlar ile SEA sonuçları karşılaştırıldığında maksimum çekme gerilmesi, elastisite modülü ve maksimum yük değerleri için oldukça yakın değerler elde edilmiş ve yüzde fark değerleri yaklaşık olarak %3,4 hesaplanmıştır. Bağlantının deneysel ve nümerik hasar yükleri karşılaştırıldığında, maksimum ve minimum farklılıklar %38,13 ve %0 olarak hesaplanmıştır. Yaşlandırma ve tavlama işlemi sonrasında çekme test numunelerinin ve bağlantıların dayanımları artmıştır. Yaşlandırma işlemi sonrası çekme gerilmesindeki artış, işlem yapılmamış numuneye göre 0°, 45° ve 90° için sırasıyla %44,40, %34,14 ve % 21,45 olarak hesaplanmıştır. Tavlama işlemi sonrası çekme gerilmesi işlem görmemiş numuneye göre 0° için %21,22, 45° için %30,28 ve 90° için %5,98 oranında artırmıştır. Yaşlandırma işlemi sonrası bağlantı dayanımındaki artış sırasıyla, 0°, 45° ve 90° için, %17,97, %39,22 ve %17,41 olmuştur. Tavlama işlemi sonrası bağlantı dayanımındaki artış ise sırasıyla 0°, 45° ve 90° için %17,19, %45,75 ve %17,41 olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak, kullanılan son işleme tekniklerinden tavlama ve yaşlandırmanın, mekanik özellikleri, düşük işlem süresi ve dayanıklılık açısından işlem görmemiş numunelere göre daha avantajlı olduğu görülmüştür. Bu nedenle, bu işlemler, yazdırılmış parçaların dayanımını önemli ölçüde artırmak için düşük maliyetli son işlem yöntemi olarak kullanılabilir. Ayrıca, deneysel ve SEA sonuçlarının genel karşılaştırılması, maksimum çekme gerilmesi, elastisite modülü, maksimum yük ve bağlantı dayanım değeri belirlemede, enine izotropik malzeme kabulünün ve Hill akma kriteri kullanımının uygun olduğunu ortaya koymuştur.Öğe Yazdırma açısının 3b yazıcıda üretilen pla numunenin mekanik özellikleri üzerine etkisinin deneysel ve sonlu elemanlar metodu ile incelenmesi(2023) Öz, Özkan; Öztürk, Fatih HuzeyfeEriyik yığma modelleme, 3B yazıcıların gelişimi ve çeşitlenmesi ile sanayi ve evsel kullanımda tercih edilen önemli bir teknoloji haline gelmiştir. Ancak, 3B yazıcılarda yazdırılan parça dayanımını etkileyen parametre sayısı oldukça fazladır. Bu çalışmada, 3B yazıcı kullanılarak üretilen numunelerde yazdırma açısının mekanik özelliklere etkisi deneysel yöntem ve sonlu elemanlar metodu kullanılarak incelenmiştir. Test numunelerinin yazdırılmasında PLA filament ve farklı yazdırma açıları (0°, 45°, 90°) kullanılmıştır. Sonlu elemanlar analizinde numuneler transvers izotropik malzeme olarak kabul edilmiştir. Malzemenin plastik davranışı Hill akma kriteri ile tanımlanmıştır. Çalışmanın ilk aşamasında, 0°, 45° ve 90° yazdırma açıları için sonlu elamanlar analiz sonuçları ve deneysel sonuçlar karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma sonuçları, yazdırılan numunelerin dayanımının belirlenmesinde transvers izotropik malzeme kabulü ve Hill akma kriterinin kullanılabileceğini göstermiştir. Çalışmanın son aşamasında, 15°, 30°, 60°, 75° yazdırma açıları için sonlu elemanlar analizleri tekrarlanmıştır. Sonlu elemanlar analizi ve deneysel sonuçlar, numunelerin mekanik özelliklerinin ve maksimum yük değerlerinin yazdırma açısının artması ile belirgin şekilde yükseldiğini göstermiştir.
