Yazar "Adahan, Didem" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 13 / 13
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Adana’da iki hastanede gerçekleştirilen karın duvarı fıtık onarımlarında 20 yılda ne değişti?(2021) Şahin, Mehmet Murat; Kurt, Feyzi; Adahan, Didem; Şahin, Sitem Merve; Uluçay, ÖmerAmaç: Bu çalışmada, Adana ilinde iki büyük hastanenin genel cerrahi kliniğinde yapılan ameliyatların kayıtları incelenerek karın duvarı fıtık onarımları ile ilgili son yirmi yıldaki gelişmelerin değerlendirilmesi amaçlandı.Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı nitelikteki çalışma iki aşamada yapıldı. Birinci aşamada, 01.01.1999-31.12.1999 tarihleri arasında T.C. Sağlık Bakanlığı Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinde,ikinci aşamada ise ilkinden yirmi yıl sonra 01.01.2019-31.12.2019 tarihleri arasında T.C. SağlıkBakanlığı Adana Seyhan Devlet Hastanesinde yapılan karın duvarı fıtık onarımları retrospektif olarakdeğerlendirildi. Olguların yaş, cinsiyet, fıtık tipi, fıtığın tek ya da çift taraflı olması, ameliyatın acil yada elektif yapılması, nüks gelişip gelişmemesi durumu, uygulanan ameliyat tekniği ve kullanılanmesh tipi kaydedildi ve karşılaştırıldı.Bulgular: Araştırmanın ilk aşamasında 379 olguya 391 çift taraflı onarım yapıldı. Hastaların yaşortalamaları 49,0 (±3,7) yıl olup, %62,2’si (n=263) erkekti, %41,4’ü (n=157) 45-64 yaş grubundaydı. En fazla görülen fıtık tipi %72,0 (n=273) ile inguinal herni idi ve bu oran erkeklerde kadınlaragöre 7,8 kat daha fazlaydı. En sık uygulanan ameliyat tekniği Bassini onarımı (% 42,4, n=166) idi.Araştırmanın ikinci aşamasında, 1.680 olguya 1.719 çift taraflı onarım yapıldı. Hastaların yaş ortalamaları 49,4 (±3,3) yıl olup, %65,9’u (n=1107) erkekti, %48,6’sı (n=816) 45-64 yaş aralığındaydı. Enfazla görülen fıtık tipi %50,4 (n=848) ile inguinal herni idi ve bu oran erkeklerde kadınlara göre 16,6kat daha fazlaydı. En sık uygulanan ameliyat tekniği Prolene Mesh Herniorafi (%73,1, n=1257) idi.Sonuç: Son 20 yılda karın duvarı fıtıklarında cerrahi onarım tekniklerinin çok değiştiği, Bassini,Shouldice, Halsted, Mc Vay gibi tekniklerin yerini daha az nüks, daha az kronik ağrı ve daha hızlıiyileşme süresi sağlayan prostetik mesh ve laparoskopik onarımların aldığı saptandı.Öğe Aile hekimliği polikliniğine başvuran 40 yaş üzeri hastalarda glokom farkındalığı ve sıklığı(2021) Çakmaklıoğulları, Murat; Adahan, Didem; Alıbekıroglu, Fehmi; Uslu, NurullahAmaç: Glokomun semptom vermemesi, görme kaybı oluşana dek tanı konamamasına ve tedavide geç kalınmasına yol açmaktadır. Bu durumun en önemlinedeni farkındalığın düşük olmasıdır. Bu çalışmada, Aile hekimliği polikliniğine herhangi bir sebeple başvuran 40 yaş üzeri hastalarda glokomfarkındalığını ve sıklığını belirlemek amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Kesitsel nitelikteki çalışmaya, Haziran 2019-Ekim 2019 tarihleri arasında herhangi birsebeple Aile Hekimliği polikliniğine başvuran 40 yaş üzeri hastalar dahil edildi. Katılımcılara, sosyo-demografik ve klinik özelliklerini, glokomfarkındalığını değerlendirmek için 15 sorudan oluşan bir anket uygulandı.Hastaların göz polikliniğinde, aynı uzman doktor tarafından refraksiyon kusurları,göz içi basıncı(GİB), santral kornea kalınlığı(SKK) ölçüldü ve biyomikroskopik muayeneleri yapıldı. Glokom tespit edilen ve edilmeyen hastalar riskfaktörleri ve farkındalık durumu açısından değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 206 hastanın %62,6'sı kadın, %37,4'ü erkekti. Yaş ortalaması58,3±10,0 yıldı. Katılımcıların %6,3'ünde glokom tespit edildi. Glokom muayenesi olmadığını belirtenlerin %4,8'inde, glokom muayenesi olduğunubelirtenlerin %22,2'sinde glokom tespit edildi. Hastaların %90,3'ü glokomun ne olduğunu ve belirtilerin bilmediğini,%91,3'ü glokom muayenesi olmadığınıbelirtti. Glokomun ne olduğunu bilenlerin %57,9'u göz doktorundan öğrendiğini belirtti. Sigara kullanımı açısından gruplar arasında anlamlı farklılıksaptandı (p=0,02). Glokomu olan 13 hastanın hiç biri sigara içmiyordu. Glokom muayenesi olduğunu belirtenlerde, muayene olmayanlara göre, glokomunne olduğunu ve belirtilerini bilenlerde bilmeyenlere göre glokom sıklığı anlamlı olarak daha fazla bulundu (sırasıyla, p=0,01, p=0,001 ve p=0,004). Yaş,ailede glokom öyküsü ve glokom muayenesi olma durumu ile glokom farkındalığı arasında anlamlı ilişki tespit edildi (sırasıyla, p=0.01, p=0.01 ve p=0.001).Sonuç:Görme kaybına neden olan, ancak erken tanı ve tedavi ile kontrol altına alınabilen glokom için toplumda farkındalığı artırma ve hastalık kontrolündegöz hekimi ve aile hekimlerinin bilgilendirme ve düzenli takipleri en önemli girişimdir.Öğe Comorbidities and the effect of comorbidities on recurrence in benign paroxysmal positional vertigo(2022) Çetinkaya, Nur Dilara; Ertuğrul, Süha; Söylemez, Emre; Adahan, DidemAim: Our study aims to investigate comorbidities and the effect of comorbidities on recurrence in posterior canal benign paroxysmal positional vertigo (P-BPPV). Materials and Methods: Fifty-four patients diagnosed with P-BPPV were included in the study. Demographic characteristics of the patients, smoking, alcohol use, P-BPPV side, comorbid diseases, menopausal status, previous head trauma history, body mass index (BMI) and biochemical parameter results were recorded. Reposition maneuver (Epley) was applied to the patients, and the patients were followed up for six months. Fifty-four patients followed were divided into two groups according to P-BPPV recurrence. Twenty-three patients with relapsed P-BPPV were included in group I, and 31 patients with non-relapsed BPPV were included in group II. Results: There was no difference between the two groups in terms of age, comorbid diseases, menopausal status, gender, BMI, smoking, alcohol use and biochemical parameters (p>0.05). The recurrence rate was lower in P-BPPV patients with right ear involvement (pÖğe Comparison of stress coping attitudes in caregivers for cancer and non-cancer patients on palliative care(Termedia Publishing House Ltd, 2020) Inci, Habibe; Kilincel, Oguzhan; Inci, Fatih; Karatas, Fatih; Adahan, DidemIntroduction: Changes in the social and emotional state of patient caregivers are associated with the individual care burden of the patient rather than the diagnosis of the patient. Our aim was to compare the stress levels and coping attitudes of caregivers who give palliative care to patients with cancer and non-cancer. Material and methods: This non-randomised, controlled study included caregivers providing palliative care to patients diagnosed with cancer and non-cancer in the palliative care unit. The participants were evaluated in respect of age, gender, duration of caregiving, relationship to the patient, marital status, level of education, occupation, psychiatric history, chronic disease history, and smoking status using a data collection form, and the means of coping with stress with the Coping Orientation to Problems Experienced (COPE) scale. Results: Evaluation was made of a total of 80 participants comprising 40 (50%) caregivers of patients diagnosed with cancer and 40 (50%) caregivers of patients not diagnosed with cancer. Female gender, smoking, and caregiving duration were significantly higher (p = 0.009, p = 0.001, p = 0.001, respectively) and educational level was lower (p = 0.022) in the caregivers of non-cancer patients. In the subscales of COPE, the scores of suppressing other activities (p < 0.001), mental disengagement (p = 0.001), and emotion-focussed coping (p = 0.007) were higher in the group of caregivers of non-cancer patients. Conclusions: Because the duration of the cancer patient's need for care is shorter than that of non-cancer patients, this may cause the caregivers of cancer patients to be less able to adapt to the stressful process they experience than the caregivers of non-cancer patients.Öğe The effect of blood urea nitrogen/creatinine and blood urea nitrogen/albumin ratios on the prognosis and mortality of patients in the palliative care service(Termedia Publishing House Ltd, 2022) Inci, Habibe; Kalem, Pinar; Adahan, DidemIntroduction: In this study we aimed to evaluate the effects of the blood urea nitrogen/creatinine ratio (BUN/BCR) and the BUN/albumin ratio (BAR) on the prognosis and mortality in patients in the palliative care service.Material and methods: Patients in the palliative service were included in the study. Sociodemo-graphic data of the patients such as age, gender, chronic diseases, discharge from the service, length of stay in the service, BUN, creatinine, albumin, C-reactive protein (CRP), and haemogram parameters were recorded retrospectively from patient files and the hospital automation system. BCR and BAR values were calculated.Results: A total of 209 patients were included in the study. 57.4% of them were male, and 44.9% were >= 81 years of age. While 78.0% of the patients were discharged alive, 22.0% of them died. When the blood test results of the patients who were discharged from the palliative service alive and those who died were compared, it was seen that the CRP, BUN, BCR, and BAR levels were high, and the albumin levels were low in the patients who died. A positive correlation was ob-served between BCR and BAR levels in patients in the palliative service. It was observed that as BAR and BCR levels increased, the length of stay in the service, BUN, creatinine, and CRP levels increased, while albumin levels decreased.Conclusions: In our study, a positive correlation was found between BCR and BAR parameters, hospitalization time, and mortality status of patients in the palliative service with various systemic diseases. In this case, it can be said that the BCR and BAR ratios have value in predicting the out-comes and mortality in patients.Öğe Evaluation of the effect of comorbid bronchiectasis on quality of life in patients with chronic obstructive pulmonary disease(2022) Yılmaz, Cansu; Acat, Murat; Öner, Serkan; İnci, Habibe; Adahan, DidemObjective: The objective of this study was to evaluate the effect of comorbid bronchiectasis on quality-of-life in patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD). Methods: 103 patients were diagnosed with COPD were included in our study. Spirometric measurements were made. The following measurement tools were used to collect data: 6-Minute Walk Test (6MWT), Modified Medical Research Council (mMRC) dyspnea scale, COPD Assessment Test (CAT), St. George Respiratory Questionnaire (SGRQ), and Short Form 36 (SF-36) quality-of-life questionnaire. Furthermore, all the patients’ high Resolution Computed Tomography (HRCT) images for the last three years were included in the study. Results: 93.2% of the patients were male, with a mean age of 64.79 ± 9.35 years. It was found that SGRQ and SF-36 quality of life scores decreased to approximately half of the full score in all patients. The volume/forced vital capacity (FEV1/FVC) values in the first second of forced expiration were significantly lower in the group with bronchiectasis. A significant correlation was found to exist between the patients’ mMRC dyspnea scale and CAT scores, 6MWT distances, and all subscales of SGRQ and SF-36. In addition, a significant correlation was also found to exist between FEV1 values and all subscales of SGRQ, and between subscales of SF- 36. Conclusions: In our study, when we compared the quality-of-life scores of the patients with COPD and bronchiectasis with those with COPD alone, we found that the quality-of-life of both groups was impaired, but there was no significant difference between them.Öğe Evaluation of the Effect of Comorbid Bronchiectasis on Quality of Life in Patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease(Duzce Univ, Fac Medicine, 2022) Yilmaz, Cansu; Acat, Murat; Oner, Serkan; Inci, Habibe; Adahan, DidemObjective: The objective of this study was to evaluate the effect of comorbid bronchiectasis on quality-of-life in patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD). Method: 103 patients were diagnosed with COPD were included in our study. Spirometric measurements were made. The following measurement tools were used to collect data: 6-Minute Walk Test (6MWT), Modified Medical Research Council (mMRC) dyspnea scale, COPD Assessment Test (CAT), St. George Respiratory Questionnaire (SGRQ), and Short Form 36 (SF-36) quality-of-life questionnaire. Furthermore, all the patients' high Resolution Computed Tomography (HRCT) images for the last three years were included in the study. Result: 93.2% of the patients were male, with a mean age of 64.79 +/- 9.35 years. It was found that SGRQ and SF-36 quality-of-life scores decreased by half in all the patients compared to normal ones. The volume/forced vital capacity (FEV1/FVC) values in the first second of forced expiration were significantly lower in the group with bronchiectasis. A significant correlation was found to exist between the patients' mMRC dyspnea scale and CAT scores, 6MWT distances, and all subscales of SGRQ and SF-36. In addition, a significant correlation was also found to exist between FEV1 values and all subscales of SGRQ, and between subscales of SF-36. Conclusion: In our study, when we compared the quality-of-life scores of the patients with COPD and bronchiectasis with those with COPD alone, we found that the quality-of-life of both groups was impaired, but there was no significant difference between them.Öğe Evde sağlık hizmeti alan hastaların bakım verenlerinde bakım yükü(2020) Dagdeviren, Tanyel Sema; Demir, Nevgül; Adahan, Didem; Dagdeviren, Murat; Tekin, OguzGiriş: Bu çalışma Evde Sağlık Hizmeti (ESH) alan hastalara bakım verenlerin bakım yükünü ve etkileyen faktörlerideğerlendirmeyi amaçlamıştır. Yöntem: Kesitsel tipteki çalışmaya evde sağlık hizmeti alan hastaların bakım hizmeti verenleridahil edilmiştir. Bakım verenlerin bakım yükünü değerlendirmek amacıyla Zarit Bakım Yükü Ölçeği (ZBYÖ), bakım yüküneetki eden değişkenleri belirlemek amacıyla veri toplama formu kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya ESH’den faydalanan 80hastaya primer bakım verenler dâhil edilmiştir. Bakım verenlerin ZBYÖ puan ortalaması 38,4 olarak belirlenirken, bunların%43,8’inin ZBYÖ puanının yüksek, %2,5’inin ise çok yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bakım yükü yüksek olanların%74,3’ü, baktıkları hastalara bakacak başka kimsenin bulunmamasından dolayı bakım verdiklerini belirtmiştir. Bakımverenlerin bakım yükü düzeyleri ile tükenmişlik, güçsüzlük-çaresizlik hissetme ve hastayla iletişim kurma sıkıntısı yaşamadurumları arasında anlamlı ilişki saptanmıştır (p=0,001). Bakım yükü çok yüksek olanların tamamının anti-depresankullandığı ve kendisini tükenmiş hissettiği tespit edilmiştir. Bakım verenlerin depresyon ve uyku ilacı kullanma durumları veuyku kaliteleriyle bakım yükü düzeyleri arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu ortaya konmuştur (p<0,05). Sonuç: Bakımverenlerin çoğunun bakım yükü düzeyi yüksek olarak saptanmış olup bu kişilerin tükenmişlik ve güçsüzlük-çaresizlikhissettiği, ayrıca bakımla ilgili eğitim-danışmanlık ve yardım gereksinimi duyduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlar ışığında, ESHkapsamının, bakım verenlerin çeşitli gereksinim ve taleplerini de göz önünde bulunduracak şekilde genişletilmesinin vebakım verenlere özellikle psikolojik ve sosyal destek alanlarında yardımcı olunmasının, bakım yükünün hafifletilmesiaçısından faydalı olabileceği düşünülmektedir.Öğe Gıda sektörü çalışanlarının burun, boğaz ve gaita kültürü sonuçlarının değerlendirilmesi(2020) İnci, Habibe; Askın, Nergiz; İnci, Fatih; Adahan, DidemAmaç: Bu kesitsel çalışmada, bir Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği Kliniği’ne gıda sektörü alanındaçalışmak için başvuran kişilerin burun, boğaz ve gaita kültürüsonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı.Yöntem: Çalışmaya Ocak 2017- Kasım 2019 tarihleri arasındaKarabük Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi AileHekimliği Polikliniği’ne, gıda sektöründe çalışmak amacıylasağlık raporu talebi için başvuran bireylerin yaş, cinsiyet gibidemografik verileri ile burun, boğaz ve gaita kültürü sonuçlarıretrospektif olarak analiz edildi.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 971 kişinin %38,2’si (n=371)kadın, %61,8’i (n=600) erkek, yaş ortalaması 32,0±11,1 yıl idi.Çalışmamızda kültür sonuçlarında üreme tespit edilen bireylerin çoğunun 20-39 yaş aralığında olduğu ve bu yaş grubundaburun kültüründe Metisiline Dirençli Staphylococcus aureustaşıyıcılığının özellikle kadın bireylerde istatistiksel anlamlıolarak yüksek olduğu görüldü (p<0.001). Bireylerin %2,9’undaboğaz kültüründe A Grubu Beta Hemolitik Streptokok taşıyıcılığı saptandı. Sıklık olarak 20-39 yaş aralığında fazla görülmekle birlikte, yaş ve cinsiyet grupları arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmadı. Gaita kültüründe sadece 20-39 yaş aralığındaki 5 (%0,5) erkek bireyde Shigella spp. pozitifliği saptanırken, bireylerin hiçbirinde Salmonella spp. tespit edilmedi.Sonuç: Gıda sektörü çalışanlarda burunda Metisiline Dirençli Staphylococcus aureus taşıyıcılığı çoğunlukla kadınbireylerde gözlenirken boğazda A Grubu Beta HemolitikStreptokok taşıyıcılığı açısından cinsiyetler arasında farksaptanmadı. Gaita kültüründe Shigella spp. üremesi olan bireylerin sayısı az olmakla birlikte tamamı erkekti. Bu sonuçlargöz önüne alındığında ülkemiz gibi gelişmekte olan ülkelerdeportör taramalarının halen gerekli olduğu düşünülebilir.Öğe Primer baş ağrısı hastalarında tamamlayıcı ve alternatif tedavi yöntemlerinin yeri(2018) Metin, Bengü; Korucu, Osman; Adahan, DidemAmaç: Baş ağrısı hastaları arasında tamamlayıcı ve alternatif tedavi (TAT) kullanımının son yıllardagittikçe artmaktadır. Buna rağmen ülkemizde bu konuda yapılan çalışmalar sınırlıdır. Çalışmamızdaprimer baş ağrısı hastalarında TAT kullanma nedenleri, bu tedavi yöntemlerinin yerini ve bakış açılarınısaptamak amaçlandı.Materyal ve Metot: Bu prospektif çalışmaya baş ağrısı nedenli Keçiören Eğitim ve Araştırma HastanesiNöroloji polikliniğe başvuran, Uluslararası Baş ağrısı Topluluğu (İHS) tanı kriterlerine göre primer başağrısı olan, 18?65 yaş arası 310 hasta dâhil edildi. Hastaların sosyodemografik özellikleri, TAT kullanımsıklığı ve nedeni, kullandığı tedavi, fayda?tatmin durumu, tavsiye kaynakları, medikal tedaviye devamedip etmediği sorgulandı. Tamamlayıcı?Alternatif Tedavi (TAT) Kullanım Sorgusu formu İngiltere’dekibir çalışmadan kültürümüze uyarlanarak kullanıldı.Bulgular: Hastalarımızda TAT kullanımı %19,68 bulundu. Masaj terapisi %52,45 ile en sık kullanılanyöntemdi. Kadınlar (%91,80) daha çok alternatif tedaviye başvuruyordu (p = 0,007). Hastaların yarısıTAT kullanma nedenini “tüm tıbbi yöntemler denendikten sonra son çare’’ olarak denediğini ifade etti.TAT kullanan hastaların %93’ü medikal tedavisine devam etmişti ve TAT’tan memnuniyet %47,54 olarakbulundu Hastalar tavsiye kaynaklarını %60,7 oranında kendi kendine tavsiye olarak belirtti. Hastaların%67,21’i ara sıra, %21,31’i düzenli, %11,48’i bir kez TAT kullanmıştı. Hastaların yaşı arttıkça TAT kullanımıda artmaktaydı.Sonuç: Dünyada TAT kullanım sıklığının coğrafi olarak değiştiği bilinen bir gerçektir. Doğutoplumlarında yaygın TAT kullanımına rağmen kullanım sıklığı ve nedenlerini değerlendiren net verileryoktur. Buna rağmen bu tedavinin daha az rağbet gördüğü Amerika'da ve Avrupa'da bu konuda eğilimiortaya koyan yayınlar mevcuttur. Çalışmamızda bu tedavileri kullanan hastaların son çare olarak butedaviye başvurdukları ve yüksek oranda hastanın medikal tedavisine de devam ettiğini saptadık. Budurum hastaların TAT'lara olumlu bakışına rağmen tıbbi tedaviye alternatif olmak yerine destekleyiciolarak kullanıldığını ortaya koymaktadır.Öğe The relationship between depression, anxiety, and pain catastrophising in cancer patients(Termedia Publishing House Ltd, 2020) Inci, Fatih; Inci, Habibe; Kilincel, Oguzhan; Ersoy, Suleyman; Karatas, Fatih; Adahan, DidemIntroduction: Catastrophising is a person's view of an unreasonable belief and a worse situation than exaggerating its consequences. It is defined as individuals believing that their current condition and physical discomfort will worsen each time or that something will be worse than it actually is. The aim of this study was to evaluate the relationship between depression and anxiety and pain catastrophising in cancer patients. Material and methods: Fifty-five cancer patients who were followed and treated in the Oncology Outpatient Clinic were included in the study. The age, gender, marital status, occupation, and psychiatric history of the participants were recorded. A socio-demographic data form, Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI), and the Pain Catastrophising Scale (PCS) were applied to the participants. Results: The mean age of the participants was 59.2 +/- 12.7 years, and 40% were female. When the total BDI and BAI scale scores of cancer patients were evaluated, it was seen that they were not depressed in terms of mean value (p = 0.112), but they were in the anxiety scale (p < 0.05). There was a positive correlation between depression and anxiety, as well as depression and anxiety and pain catastrophising (p < 0.001, r = 0.782). While the PCS subscales helplessness and rumination scores were significantly higher in cancer patients with depression and anxiety (p < 0.001), the magnification score was significantly higher in cancer patients with anxiety (p < 0.001). The Pain Catastrophising Scale total score increased with increasing BDI and BAI severity (p < 0.001), while the BDI and BAI scores were found to be significantly higher in females than males (p < 0.001). Conclusions: It was found that cancer patients were generally not depressed but were anxious, and the catastrophising of pain increased with increasing depression and anxiety severity. Health professionals giving care to cancer patients need to be alert to signs of psychological distress in patients experiencing pain.Öğe Self-esteem, metacognition, and coping strategies in cancer patients: A case-control study(Wolters Kluwer Medknow Publications, 2021) Inci, Habibe; Inci, Fatih; Ersoy, Sueleyman; Karatas, Fatih; Adahan, DidemBackground: Self-esteem refers to a person's positive and negative attitudes towards the self, and metacognition is an upper system providing awareness and direction of events and mental functions. Coping refers to the specific and psychological efforts used to deal with stressful events or the negative effects of the agents of these. The aim of this study was to evaluate self-esteem, metacognition status and coping attitudes in patients with cancer, which is known to have severely destructive psychological effects. Materials and Methods: Fifty adult cancer patients who were followed up in the medical oncology clinic between July 2018 and June 2019 and 50 age- and gender-matched healthy controls as control group were included in this study. All the participants were applied with a sociodemographic data form, the Rosenberg self-esteem scale, the Metacognition Assessment Scale, and the Copying Orientation to Problems Experienced (COPE) inventory, and their results were compared between the groups. Results: The groups comprised 50% females with a median age of 58 (33-82) years. The values related to the degree of participation in discussions, problem-focused coping, active coping, planning, and state of emotional vulnerability were low in the cancer patient group compared to the control group (P < 0.005 for all). The sustaining of their self-image, feeling threatened in interpersonal relationships, and degree of daydreaming were higher, and in the metacognition tests, the positive beliefs related to anxiety, uncontrolled or dangerous negative thoughts, nonfunctional coping, religious coping, joking, reckless behavior, substance use, denial, and mental disengagement scores were higher (P < 0.05 for all). Conclusion: Self-esteem was lower in cancer patients and upper level cognitive functions and problem-focused coping were determined to be worse compared to healthy controls. In the light of these results, psychosocial support given to cancer patients in this respect could contribute to quality of life and social conformity.Öğe Seroprevalence of Viral Hepatitis According to Age Groups in Individuals Applying to a University Hospital Family Medicine Polyclinic(Duzce Univ, 2020) Inci, Habibe; Asgun, Nergis; Harman, Elif; Inci, Fathih; Adahan, DidemObjective: As in all over the world, viral hepatitis is an important public health problem in our country. The aim of this study was to investigate the seroprevalence of hepatitis A, hepatitis B and hepatitis C in patients who applied to the Family Medicine out patient clinic at a university hospital. Methods: The data of the patients who were admitted to Karabuk University Education and Research Hospital Family Medicine out patient clinic for any reason between January 2016-December 2018 and who were asked for hepatitis markers were included in the study. Age, gender, demographic data, HBsAg, AntiHBs, AntiHCV, AntiHAVIgM and AntiHAVIgG ELISA test results were evaluated retrospectively. Results: Among 4297 people included in the study, 48.4% were female and 51.6% were male. The mean age was 36.9 +/- 14.7 (2-91) years. In our study, seropositivity was found in 1%, 45%, 0.8%, 0.1% and 57% of HBsAg, AntiHBs, AntiHCV, AntiHAVIgM and AntiHAVIgG tests, respectively. AntiHBs seropositivity rate was highest in the 0-29 age group. Conclusions: The rate of HBV, HCV and HAV infection was found to be low in the applicants of family medicine. With the inclusion of the HBV vaccine in the national vaccination program, AntiHbs positivity was significantly higher in the younger group.
