Yazar "Akça, Fatih" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Zihinsel yetersizliği olan çocukların oyuncak profillerinin incelenmesi(2015) Özyürek, Arzu; Akça, FatihBu çalışmanın amacı, zihinsel yetersizlikten etkilenmiş bireylerin ve ailelerin oyuncak profillerinin incelenmesidir. Betimsel tarama modelindeki çalışmada, zihinsel yetersizlikten etkilenmiş 614 yaş grubunda çocuğa sahip 50 ebeveyn çalışma grubunu oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında anket formu kullanılmış, verilerin analizinde yüzde ve frekans dağılımlarından yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda; ebeveynlerin çocuklarına oyuncak temininde öncelikle oyuncağın fiyatı, çocuğun cinsiyeti ve çocuğun oyuncağı istemesinin etkili olduğu saptanmıştır. Oyuncak alımında ailenin maddi durumunun etkili olduğu, oyuncak alım sıklığının en fazla ayda veya 3-4 ayda bir olduğu saptanmıştır. Çocukların ilk sırada araba ve bebekleri tercih ettikleri, gün içinde 1-2 saat veya daha az süre oyuncakları ile oynadıkları belirlenmiştir. Çocukların çoğunun topu, oyun hamuru, hayvan figürleri, arabalar, legolar, eğitici oyuncaklar, müzik aleti, telefon ve dolgu oyuncakları olduğu saptanmıştır. Çocukların en az oranda oyun evi veya çadır, su veya top havuzu ile maske, başlık ve kostümler gibi dramatik oyunlar için fırsat sunan oyuncaklara sahip olduğu saptanmıştır.Öğe Zihinsel yetersizlikten etkilenmiş ve normal gelişim gösteren çocuğa sahip ebeveynlerin sıkıntıyı tolere etme durumları ile depresyon, anksiyete ve stres düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi(Karabük Üniversitesi, 2016) Akça, Fatih; Özyürek, ArzuBu çalışmada, zihinsel yetersizlikten etkilenmiş (ZYE) ve normal gelişim gösteren (NGG) çocuğa sahip ebeveynlerin sıkıntıyı tolere etme durumları ile depresyon, anksiyete ve stres düzeyleri arasında fark olup olmadığını belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma nicel ve nitel verilerin bir arada kullanılarak karşılaştırıldığı yakınsayan paralel karma yöntem desende tasarlanmıştır. Çalışmanın evrenini Kastamonu ili merkezinde, örgün eğitime devam eden 7-14 yaş aralığındaki ZYE ve NGG çocukların ebeveynleri oluşturmuştur. Çalışmanın nicel verileri için ZYE çocuğa sahip 90 anne ve 90 baba (N=180) ve NGG çocuğa sahip 92 anne ve 92 baba (N=184); nitel veriler için ZYE çocuğa sahip 35 anne ve 35 baba, NGG çocuğa sahip 35 anne ve 35 baba olmak üzere 140 ebeveyn örneklemi oluşmuştur. Nicel verilerin toplanmasında Sıkıntıyı Tolere Etme Ölçeği ve Depresyon Anksiyete Stres Ölçeği, nitel verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Nicel veriler SPSS 20 paket programı kullanılarak, analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Mann Whitney U ve Kruskal Wallis-H testlerinden yararlanılmıştır. Görüşme içeriği analizi sonunda, elde edilen bulgular temalar halinde ele alınmış ve yorumlanmıştır. Sonuç olarak; ZYE çocuğa sahip ebeveynlerin NGG çocuğa sahip ebeveynlere göre karşılaştıkları olaylar karşısında sıkıntıyı daha az tolere edebildikleri, daha fazla depresyon anksiyete ve stres düzeyine sahip olduğu belirlenmiştir. Hafif düzeyde ZYE çocuğa sahip babaların orta-ağır düzeyde ZYE çocuğa sahip babalara göre sıkıntıya dayanma kapasitesinin, sıkıntıyı kabullenme ve kendi baş etme kapasitesinin daha yüksek olduğu; orta ve ağır düzeyde ZYE çocuğa sahip babaların, hafif düzeyde ZYE çocuğa sahip babalara göre daha fazla depresyon anksiyete ve stres yaşadıkları belirlenmiştir. NGG ve ZYE çocuğa sahip ebeveynlerin sıkıntıyı tolere etme düzeyleri arttıkça depresyon, anksiyete ve stres düzeylerinin düştüğü belirlenmiştir. Ayrıca, ZYE çocuğa sahip ebeveynlerin günlük yaşamlarında aile içi olumsuz ilişkiler, maddi kaygılar ve çocukların engeline ilişkin problemlerle karşılaştıkları, bu problemlerle başa çıkma tarzlarının kısmen işe yaradığı ve bu konuda desteğe gereksinimleri olduğu belirlenmiştir.
