Yazar "Erel, Gülçin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Açık ve kapalı sistemlerde doluluk oranının parça mukavemetine etkisinin incelenmesi
    (2018) Evlen, Hatice; Erel, Gülçin; Yılmaz, Elif
    3 Boyutlu yazıcılar bilgisayar üzerinde modellenmiş veya 3 boyutlu olarak taranmış modelleri geleneksel üretim yöntemlerine nazaran oldukça hızlı bir şekilde üretebilen cihazlardır. 3 boyutlu yazıcılarda parça yazdırma metotlarından biri olan Ergiyik Depolayarak Modelleme metodunda doluluk oranı, katman kalınlığı, ekstruder sıcaklığı, ortam koşulları gibi faktörler parça mukavemetini etkilemektedir. Günümüzde bu parametrelerin etkisini en aza indirgeyerek optimum koşullarda parça üretimini amaçlayan birçok çalışma yapılmaktadır. Bütün bu gerekçeler göz önünde bulundurularak gerçekleştirilen çalışmada ortam koşullarının ürünün mekanik özelliklerine etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 400x400x360 mm, mak. 160x170x120 mm ürün yazdırabilen, ısıtılabilen tablaya sahip Kartezyen tip bir üç boyutlu yazıcı tasarımı ve prototip imalatı gerçekleştirilmiştir. Prototiplenen yazıcıda üç farklı polimer malzeme (ABS, PLA ve Power ABS), üç farklı doluluk oranı (%10, %30 ve %50) ve iki farklı çalışma ortamı (etrafı açık ve etrafı kapalı sistem) kullanılarak toplamda 54 adet deney numunesi yazdırılmıştır. Elde edilen numuneler çekme deneyine ve shore sertlik testine tabi tutulmuştur. Çalışmanın sonucunda, kapalı sistemde yazılan numunelerin açık sistemde yazılan numunelere nazaran sertlik değerinin daha düşük olduğu, çekme dirençlerinin ve % uzamalarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Polilaktik asit (PLA) matrisli nano takviyeli biyouyumlu kompozit malzeme üretimi ve analizi
    (Karabük Üniversitesi, 2019) Erel, Gülçin; Evlen, Hatice
    Günümüzde medikal ve kemik doku mühendisliği alanlarındaki uygulamalarda polilaktik asit (PLA) ve hidroksiapatit (HA) içeren kompozit yapılarıyla ilgili çalışmalar artış göstermektedir. Yapılan bu çalışmada PLA polimerinin biyouyumluluğu ve kullanım alanları dikkate alınarak PLA matrisli nanokompozit yapı elde edilmesi ve elde edilen yeni PLA matrisli nano takviyeli kompozit numunelerinin mekanik ve karakterizasyon özelliklerinin geliştirilmesi hedeflenmiştir. Kompozit yapıda katkı maddesi olarak titanyum dioksit (TiO2) ve HA nano partikülleri kullanılmıştır. Kompozit yapının üretim için çözücü döküm parçacık uzaklaştırma yöntemi kullanılmıştır. Ağırlıkça %21 oranında çözücü ve PLA, PLA/ HA, PLA/ HA/ %0,5 TiO2, PLA/ HA/ %1 TiO2, PLA/ HA/ %1,5 TiO2 çözeltileri hazırlanmıştır. PLA malzemesi metilen klorür (diklorometan) içerisinde çözdürülmüş ve HA ve TiO2 eklenerek 4 saat boyunca 150 dev/dk. 'da oda sıcaklığında manyetik karıştırıcıda karıştırılmıştır. Ardından içerisinde 600-1054 µm boyutunda tuz bulunan kalıba infiltrasyon uygulanmak üzere dökülmüştür. İnfiltrasyon işlemiyle tuz taneciklerinin arasındaki boşluklara emdirilen kompozit çözelti parçacık uzaklaştırma evresinde oda sıcaklığında 24 saat bekletilerek yapının içerisindeki tuzlar çözdürülmüş ve gözenekli numuneler elde edilmiştir. Kompozitlerin mikro yapısal özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM), malzeme yüzeyindeki belirli noktalarda element analizi enerji dağılımı spektrometresi (EDS) ile ve malzemelerin elemental haritası Mapping analizi ile, oluşan fazlar X-ışını kırınım (XRD) analizi ile, mekanik özellikler basma testi ile incelenmiştir. Numunelere 1,2, 3, 4 haftalık periyotlar kullanılarak in vitro biyoaktivite testi uygulanmıştır. Bunun sonucunda numunelerin biyoaktiviteleri incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda numunelerinin SBF'de bekleme süresi arttıkça oluşan apatit boyutlarının arttığı görülmüştür. Apatit oluşumu ile ters orantılı olarak SBF'de bekleme süresi arttıkça numunelerdeki gözenek boyutları küçülmüştür. Numunelere uygulanan basma testi sonucunda en yüksek basma dayanımına PLA/HA numunelerinin olduğu görülmüştür. En düşük basma dayanımı ise PLA numunelerinde elde edilmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda çalışma kapsamında hazırlanan kompozitlerin biyomedikal ve tıp alanında gerçekleştirilen uygulamalarda yapay doku iskelesi olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Anahtar Sözcükler : Polilaktik asit, hidroksiapatit, titanyum dioksit, biyouyumluluk, nanokompozit, doku iskelesi.