Yazar "Yavuz, Emrullah Can" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Bilişsel esneklik temelli gelişim destek programının 60-72 aylık çocukların sosyal bilişsel becerileri ve sosyal duygusal iyi oluşlarına etkisi
    (Karabük Üniversitesi, 2024) Yavuz, Emrullah Can; Kahraman, Özlem Gözün
    Bu araştırmanın amacı bilişsel esneklik temelli olarak hazırlanan gelişim destek programının 60-72 aylık çocukların sosyal bilişsel becerileri ve sosyal duygusal iyi oluşlarına etkisini incelemektir. Araştırma ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desende tasarlanmıştır. Çalışma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu doğrultuda araştırma 16 kontrol ve 16 deney olmak üzere 32 çocukla yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Sosyal Bilişsel Beceri Testi (SBBT), Okul Öncesi Çocuklar İçin Sosyal Duygusal İyi Oluş ve Psikolojik Sağlamlık Ölçeği (PERİK) ve araştırmacı günlükleri kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubuna ön testlerin uygulanmasının ardından deney grubuna sekiz hafta boyunca haftada iki gün olacak şekilde 24 oturumluk Bilişsel Esneklik Temelli Gelişimsel Destek Programı (BESTGEDEP) uygulanmıştır. Eğitim günlerine dair araştırmacı günlükleri not edilmiştir. Eğitim sonrası deney ve kontrol grubuna son testler uygulanmıştır. Uygulanan son testlerin analizleri sonucunda SBBT ve PERİK puanlarında deney grubunda yer alan çocuklar lehine anlamlı bir farklılık belirlenmiştir. Elde edilen farkın deney grubunda yer alan çocuklar lehine olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Yapılan kalıcılık analizleri sonucunda ise ortaya çıkan deneysel etkinin kalıcı olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda BESTGEDEP'in çocukların sosyal bilişsel becerilerini ve sosyal duygusal iyi oluş düzeylerini olumlu yönde etkilediği belirlenmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çocuk gelişimci olmak
    (2022) Yavuz, Emrullah Can; Gözün Kahraman, Özlem
    Bu araştırmada özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan çocuk gelişimcilerin çalışma biçimleri, çalışma koşulları ve yaşadıkları sorunların belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yaklaşımlarından fenomenolojik desende yürütülen araştırmada amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu doğrultuda araştırmaya gönüllü olarak dahil olmayı kabul eden 20 çocuk gelişimciye ulaşılmıştır. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmış ve betimsel analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre çocuk gelişimciler, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde görev tanımlarına uygun olarak çalışamamaktadır. Yoğun çalışma süreleri, düşük maaş, meslek yasası, meslek tanımı ve özlük hakları açısından sorunlar yaşamaktadır. Bununla birlikte çocuk ve aile merkezli çalışmalar yaparak bütüncül bakış açısıyla ekibin önemli bir parçasını oluşturdukları sonucuna ulaşılmıştır.