Osteoporoz patogenezinde enflamasyonun nötrofil lenfosit ve platelet lenfosit oranlarıyla değerlendirilmesi

dc.contributor.authorBoyraz, İsmail
dc.contributor.authorCaglar, Hilal
dc.contributor.authorKarakoyun, Ahmet
dc.contributor.authorKoç, Bünyamin
dc.contributor.authorÖzkan, Hilal
dc.contributor.authorGündüz, Ramazan
dc.date.accessioned2024-09-29T16:34:51Z
dc.date.available2024-09-29T16:34:51Z
dc.date.issued2015
dc.departmentKarabük Üniversitesien_US
dc.description.abstractBeyaz küre sayısı klinik pratikte enflamatuvar biomarker olarak kullanılabileceğini gösteren çalışmalar vardır. Beyaz küre sayısı normal sınırlarda olmasına rağmen N/L ve P/L oranları sistemik enflamasyonu değerlendirmek için kullanılabilmektedir (7,8). Ozturk ve ark. (9) yaptıkları çalışmada sadece N/L oranına bakmışlar ve osteoporozlu hastalardaki N/L oranını kontrol grubunda saptanan orana göre anlamlı olarak daha yüksek bulmuşlardı. Bu oranla osteoporoz değerleri arasında negatif korelasyon olduğunu bildirmişlerdi. Li ve ark. (10) ise platelet aktivasyonunu gösteren ortalama platelet hacmi (OPH) ile kemik mineral yoğunluğu ölçüm değerleri arasında negatif korelasyon olduğunu belirlemişler, osteoporozlu hastalarda OPH ile osteoporoz arasında sıkı bağlantı olduğunu saptamışlardı. Sistemik enflamatuvar mediyatörlerin ve sitokinlerin osteoporoz patogenezinde hangi safhada etkili olduğunu belirleyebilmek ve klinikte kullanılabilecek diagnostik markerler bulabilmek için daha çok çalışmalar yapılmalıdır. Bu sayede antisitokin terapiler kemik yoğunluğunu korumada alternatif tedaviler olarak karşımıza çıkar. Literatürde bu konuda yeterli sayıda çalışmalara rastlamadık. Osteoporozda N/L, P/L oranlarının enflamasyonu gösterme açısından kullanılabilirliğini gösteren yeterli sayıda çalışma yoktu. Çalışmamızda hasta sayısının az olması değerlendirme açısından önemli bir eksiklikti. Diğer enflamatuvar markerlerin bakılmaması da ciddi eksiklik olarak sayılabilir fakat basit şekilde elde edilebilecek olan N/L, P/L oranlarının klinik pratikte kullanılabileceğini göstermek maliyet ve takip açısından çok faydalı olabilir. Çalışmamız sonucunda osteoporoz patogenezinde yer alan ve multifaktöryel olan enflamasyon varlığını N/L ve P/L oranlarını kullanarak gösteremedik ve bununla doğru orantılı olarak osteoporoz şiddeti ile bu oranlar arasında korelasyon saptayamadık. Osteoporoz patogenezini tam ortaya koyabilmek ve enflamasyon varlığının belirlenebilmesi için hangi markerlerin klinikte kullanılabileceğini gösterecek daha çok hasta içeren daha kapsamlı çalışmalar yapılmalıdıren_US
dc.identifier.endpage160en_US
dc.identifier.issue3en_US
dc.identifier.startpage159en_US
dc.identifier.trdizinid198294en_US
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/198294
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14619/12308
dc.identifier.volume21en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofTürk Osteoporoz Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectGenel ve Dahili Tıpen_US
dc.titleOsteoporoz patogenezinde enflamasyonun nötrofil lenfosit ve platelet lenfosit oranlarıyla değerlendirilmesien_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar