Yazar "Uslu, Esra" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    A design approach of urban furniture in a historical place: safranbolu
    (2019) Uslu, Esra; Ertürk, Ayşen Esra Bölükbası
    The city is the whole of the natural and artificial environment. Oneof the most important elements of the artificial environment is the urbanfurniture. Urban furniture is the most important element in planning acity, creating urban living spaces and highlighting urban identity. Urbanfurniture is considered as elements that transform urban spaces intolivable spaces and add comfort and aesthetics. In addition, urbanfurniture increases the quality of urban life by responding to the daily lifeneeds of people in the city. When urban furniture is designed byexamining the historical structure, social, cultural, economic anddemographic values of the city, it emphasizes the identity of the city.Urban furniture, when placed in the city unplanned and irregular createsvisual pollution, as well as providing a positive effect in terms of harmonyand comfort when combined with the environment. In addition, whenurban furniture is not designed correctly, it cannot contribute sufficientlyto the identity of the city and develop the image of the city. For thisreason, in order to eliminate this deficiency in Safranbolu, which is aWorld Heritage City, it was necessary to create original designs thatwould create the integrity of design language and strengthen the identityof the city. Although there is no similar study on this issue, it has beendetermined that there is a significant deficit in this area. Within the scopeof this study, the present situation of the museum city Safranbolu was analyzed and the missing urban furniture was found in the historicalenvironment and original design proposals were introduced to highlightthe identity of the city.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Determination of shear force capacity of H-type box furniture joints connected with different demountable type of connection elements
    (Taylor & Francis Ltd, 2020) Yildirim, Mehmet Nuri; Karaman, Abdurrahman; Uslu, Esra
    In this study, the performances of type of demountable connectors used as connecting elements in the frame construction furniture are compared with the forces against shear force. The test samples were prepared from melamine-coated particle board (YL-Lam) and medium density fiberboard (MDF-Lam). Four types of demountable type of connection elements are used: metal L connection, plastic T connection, metal T connection and moon connection. The experimental samples were subjected to static stress tests under the critical loads that could be affected during the use. As a result of the experiments, the highest shear force was obtained from the test specimens prepared by using MDF-Lam and metal T connectors. The lowest was determined by using YL-Lam and plastic T connector. According to the results of the experiment, in the H type construction prepared with YL-Lam, when the shear force bearing capacity of the connection element is ordered from highest to lowest, respectively; Metal T, Moon, Metal L and Plastic T connectors were determined while in the construction prepared with MDF-Lam it is ordered as Metal T, Metal L, Plastic T and Moon connectors. In this study, the load-bearing capacity of the test samples and the load-deflection graph formed under this loading are given.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Kavela ağaç türünün farklı tutkallar ile yapıştırılmış ahşap boy birleştirmelerde kavela çekme direncine etkisi
    (2019) Karaman, Abdurrahman; Yıldırım, Mehmet Nuri; Uslu, Esra
    Bu çalışmada, dişbudak (Fraxinus excelsior Lipsky), kestane (Castanea sativa Mill) ve Sapsız meşe (Quercus petraea Lieble) odunlarından üretilen kavelalar kullanılarak hazırlanmış ahşap boy birleştirmelerin kavela çekme direnci değerleri araştırılmıştır. Deney örnekleri, Doğu kayını odunundan hazırlanmıştır. Yapıştırıcı olarak ise poliüretan (PU-D4) ve polivinilasetat (PVAc-D4) tutkalları kullanılmıştır. Denemelerde 2 tutkal çeşidi, 3 kavela ağaç türü ve her örnekten 10 adet olmak üzere toplam 60 adet deney örneği hazırlanmıştır. Deneyler BSI 6948 standartlarına göre statik yük altında gerçekleştirilmiştir. Deney sonuçlarına göre, en yüksek kavela çekme direnci değeri dişbudak kavela ile polivinilasetat (PVAc-D4) tutkalı kullanılarak hazırlanan deney örneklerinde, en düşük kavela çekme direnci değeri ise kestane kavela ile poliüretan (PU-D4) tutkalı kullanılarak hazırlanan deney örneklerinde elde edilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Tarihi çevrede kent mobilyalarının tasarımına bir yaklaşım: Safranbolu
    (Karabük Üniversitesi, 2017) Uslu, Esra; Ertürk, Ayşen Esra Bölükbaşı
    Kentsel donatılar, kent kimliğini simgeleyecek ve öne çıkaracak önemli unsurlardır. Fakat doğru tasarlanmadığında, kent kimliğine yeterince katkı sağlayamamakta ve kentin imajını geliştirememektedir. Tarihi Safranbolu kentinin donatıları incelendiğinde, kent mobilyalarının özgün tasarımlar olmadığı, ortak bir dil bütünlüğü sağlamadığı ve kentin imajını geliştirmediği tespit edilmiştir. Bu sebeple, Dünya Miras Kenti olan Safranbolu'daki bu eksikliğin giderilmesi için tarihi değerlere saygı çerçevesinde, kent içinde dil bütünlüğü oluşturacak ve kentin kimliğini kuvvetlendirecek özgün tasarımlar oluşturulmasına ihtiyaç duyulmuştur. Daha önce bu konuyla ilgili benzer bir çalışma yapılmamakla birlikte, bu alanda önemli bir açık olduğu tespit edilmiştir. Bu tez kapsamında, müze kent Safranbolu'nun mevcut durumu analiz edilerek tarihi çevredeki eksik kentsel mobilyalar saptanmış ve kentin kimliğini ön plana çıkaracak özgün tasarım önerileri getirilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Tarihi yapıların sürdürülebilirliği açısından zamansız müze kavramı üzerine bir değerlendirme: ankara gar binası
    (Karabük Üniversitesi, 2024) Uslu, Esra; Ertürk, Ayşen Esra Bölükbaşı
    Tarihi yapıların müze olarak uyarlanması, kültürel mirasın korunması ile geçmişe ait izlerinin yeni nesile taşınması ve tarihi yapının sürdürülebilirliği açısından büyük bir önem taşımaktadır. Müze anlayışının; tamamen yeni bir bina, mevcut tarihi binaya ek yapı olarak veya tarihi binayı yenileme şeklinde olabilir. Müze olarak dönüşümü gerçekleştirilmiş tarihi yapılarda oluşturulan bu algı fiziksel değişimin yanı sıra tarihi dokunun korunması, kentsel imge ile uyum ve müze kavramıyla bütünleşen bir algı oluşturmayı da içermektedir. Tarihi Gar binaları, kentlerin ilk varış ve bitiş noktası olması sebebi ile kentlerin simgesel değerleridir. Ayrıca Anadolu'da demiryolu tarihine bakıldığında bu yapılar tarihi yapı olarak ele alınmaktadır. Ancak günümüz teknolojisi ve ihtiyaçlarına bağlı olarak YHT (Yüksek Hızlı Tren) kullanımının artması ile tarihi gar binaları işlev açısından ikincil duruma düşmesi veya kullanım dışı kalması bu yapıların sürdürülebilirliğini olumsuz yönde etkilemektedir. Tarihi yapıların sürdürülebilirliği için müze fikri günümüzde sıkça tercih edilmekte ve hizmetini tamamlamış yapılar müze mekânı olarak kullanılmaktadır. Özgün işlevini tamamlamış tarihi gar binalarının müzeye dönüştürüldüğü özellikle dünyadan örnekler bulunmaktadır. Türkiye'de istasyon veya gar binası mekânlarında sergileme düzeni yapılan az sayıda örnekten bahsetmek mümkündür. Genellikle periyodik sergilerin olduğu örnekler veya birtakım sanatsal aktivitelerin yapıldığı bilinmektedir. Bu bağlamda bu tür etkinlikler gelip giden insanların bir izleyici/ziyaretçi potansiyeli oluşturması açısından da önemlidir. Bu çalışmanın konusu olan Ankara Gar Binası'nın kentin gelişme sürecinde, Kale ve Ulus Atatürk Heykeli'nden başlayarak I. Meclis, II. Meclis ve Ankara Palas ile devam eden aksın sonunda yer alması ile bir başlangıç ve bitiş noktasıdır. Tarihi yapının bulunduğu bu konum itibari ile Erken Cumhuriyet Dönemi'nden günümüze kadar önemli tarihi olaylara şahitlik etmesiyle önemini sürdürmektedir. Ankara erken dönem kent planlarında bu aks dikkate alınarak kentin geliştirildiği görülmektedir. Ankara Gar Binası, kurulduğu günden bu yana özgün işlevi ve tarihi simgeselliği ile varlığına devam etmekte olup, çevresel koşullarının değişiminden dolayı günümüz kullanıcıları tarafından fark edilebilirliği azalmıştır. Tarihi yapının tekrar öneminin ön plana çıkarılabilmesi için mevcut işlevine ek olarak müze algısıyla kullanıcılarına sunulması yapının sürdürülebilirliği açısından önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, Ankara Gar Binası, günün her saatinde hizmetine devam eden, tren istasyonuna gelen yolcuları karşılayan ve seyahat edecek ziyaretçileri uğurlayan ve diğer hizmetler için tercih edilen bir yapı olması sebebi ile devamlı bir ziyaretçi potansiyeline sahiptir. Ancak aktif olarak ziyaretçiler tarafından kullanılan alanların kısıtlılığı ve tarihi yapının bir geçiş alanına dönüşümü binanın önemini gölgelemektedir. Bu sebeple tarihi binanın kent kültürü ve belleğini de yansıtarak ortaya çıkaracak müze kavramı içerisinde değerlendirilmesi, onun 7/24 aktif özgün işlevini sürdürmesi ile zamansız müze kavramı içerisinde ele alınabileceğine ilişkin kurgulanan çalışmanın hipotezi sınanmıştır. Ankara Gar Binası'nı konu alan bu çalışmada literatür araştırması ve yapı topluluğu içinde yer alan binanın mevcut durum tespiti yapılmıştır. Oluşturulan hipotezin sınanması için uzman görüşleri doğrultusunda AHP yöntemi uygulanarak kriterler ve önem sıralaması oluşturulmuştur. Bu doğrultuda anket ifadeleri oluşturularak 521 katılımcının görüşleri değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda özgün işlevine devam eden tarihi yapının zamansız müze kavramı içerisinde değerlendirilmesinin ve zamansız müze kavramı tanımlamasının ilgili literatüre katkı sağlayacağı anlaşılmıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Urban Furniture in Historical Process
    (Karabuk Univ, 2019) Uslu, Esra; Erturk, Aysen Esra Bolukbasi
    The city is an artificial environment that forms the settlements of societies formed by different social classes in which people live their lives in accordance with certain rules. These areas have different socio-economic structures that are socially different from each other and therefore have different urban fictions that have been followed throughout the ages. The city is in constant renewal and change. In time, human beings turned to instinct to regulate the physical environment in which they live. The changing environmental forms such as the development of transportation networks and the spread of communication systems have created a more concrete architectural understanding and related environmental regulation. Urban equipment elements have continued to develop as the main elements of these regulations. Urban furniture has contributed to the formation of elements such as communication, aesthetics and functionality in the city, in addition to being the elements that facilitate the personal and social urban life of the individuals forming the society. In a more specific definition, urban furniture are all elements used in landscaping arrangements that respond to basic functions such as sitting, sheltering, transportation, lighting, consultation, communication, games and sports in areas such as streets, roads and squares. The most important features of these elements, which are the building blocks of multi-purpose planning, are the management and direction of pedestrians. Urban furniture emphasizes the rules of living together in order to sustain collective life. Within the scope of this study, historical developments of urban furniture such as sheltered waiting area (stop), lighting element, kiosk, signboard, seating element and garbage can which are the building blocks of cities and contributing to the society to live together in a regular and regulated way are examined.