Yazar "Yazgan, Esra" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    BABA TÜKENMİŞLİĞİ VE BABA-ÇOCUK ETKİLEŞİMİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ
    (2023-06) Yazgan, Esra
    Bu araştırmada, 1-3 yaşları arasında çocuğu olan babaların tükenmişlik düzeyleri ile baba-çocuk etkileşimi arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubuna, 2022-2023 yılları arasında, normal gelişim gösteren çocuğa sahip 92 gönüllü baba dahil edilmiştir. Araştırmanın veri toplama aşaması, Karabük Zübeyde Hanım İl Halk Kütüphanesinin Bebek Kütüphanesi Bölümünde yapılmıştır. Katılımcılar telefonla önceden bilgilendirilerek çalışmaya davet edilmiştir. Araştırmada, ölçme aracı olarak, Bayoğlu vd., (2013) tarafından uyarlaması yapılmış olan PICCOLO ve Arıkan vd., (2020) tarafından uyarlama çalışmaları yapılan Ebeveyn Tükenmişliği Değerlendirmesi kullanılmıştır. Ayrıca demografik değişkenleri belirlemek için kişisel bilgi formu uygulanmıştır. PICCOLO, video kaydı izlenerek puanlanan bir etkileşim gözlem formudur. Bu nedenle araştırmacının güvenirlik durumunu tespit etmek için videoların %13’ü, iki değerlendirici tarafından kodlanmıştır. Puanlayıcılar arası korelasyonun yüksek bulunması ve ölçeklerin Cronbach Alfa katsayılarının yeterli düzeyde olduğunun tespit edilmesinin ardından veriler SPSS programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, babaların tükenmişlik durumlarını belirleyen alt faktörlerle, PICCOLO alt faktörleri arasında ilişki olduğu bulunmuştur. Çocuğun cinsiyeti, çocuğun yaşı, kardeş sayısı, babaların öğrenim durumu, ebeveynin yaşı, mesleki sınıfı ve vardiyalı çalışma durumu gibi demografik özelliklerin babaların çocuklarıyla etkileşim kalitesini etkileyen faktörler arasında olduğu bulunmuştur. Babaların tükenmişlik durumlarını etkileyen faktörlerin ise eşlerinin öğrenim durumu, algılanan gelir durumu ve vardiyalı çalışma durumlarının olduğu belirlenmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Okul öncesi çocuğa sahip annelerin oyunda risk alma toleranslarının çocuğun mizacı ve çocuğa ait değişkenler bağlamında incelenmesi
    (2024) Gözün Kahraman, Özlem; Yazgan, Esra; Sökmez, Deniz; Karagöz, Merve
    Bu çalışmada, okul öncesi dönem çocuğa sahip annelerin oyunda risk almaya yönelik tolerans düzeyleri, çocuğun mizaç özellikleri, yaşı, cinsiyeti, doğum sırası, kardeş durumu, açık havada oyun oynama sıklığı gibi çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Araştırmada 146 anneye Oyunda Risk Alma Toleransı Ölçeği (ORAT), Çocuklar İçin Mizaç Ölçeği (ÇİMÖ) ve kişisel bilgi formu uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda mizacın aktivite boyutuyla annelerin oyunda risk alma toleransı puanları arasında düşük düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca çocukların açık havada oyun oynama sıklığı ile annelerin oyunda risk alma toleransı puanları arasında da anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür. Çocukları her gün açık havada oyun oynayan annelerin oyunda risk alma toleransı puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar, çocuklardaki aktif mizaç özelliğinin annelerin oyunda risk alma toleransıyla pozitif ilişkili olduğunu ve annelerin risk alma toleranslarında çocuğun açık havada oyun oynama sıklığının da önemli olduğunu göstermektedir. Bu doğrultuda çocuğun mizacının hareketli olmasının yanında çocuğa sağlanan açık havada oyun deneyimlerinin de ebeveynlerin risk alma toleranslarında anlamlı farklılık oluşturduğu söylenebilir. Ebeveynlerin çocukların oyunda risk alma davranışlarının gelişim sürecindeki önemini fark etmeleri önemlidir. Risk almanın normal gelişimin önemli bir parçası olduğu unutulmamalı ve çocuğun oyunlarında bu doğal riskleri deneyimlemeleri sağlanmalıdır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Okul öncesi çocukların oynadığı dijital oyunların incelenmesi
    (2022) Özyürek, Arzu; Yıldırım, Nagihan; Aydın, Ümmüs; Yazgan, Esra; Korkut, Ayşe; Ersan, Elif; Koç, Abdullah Olcay
    Bu çalışmada, okul öncesi yaş grubu çocukların çoğunlukla oynadığı dijital oyunların incelenmesi amaçlanmıştır. Nitel olarak tasarlanan çalışmada doküman inceleme yöntemi benimsenmiş ve durum yaklaşımı benimsenmiştir. Okul öncesi çocuğa sahip 114 anneyle görüşme yapılmış ve çocukların en çok oynadığı yedi oyun belirlenmiştir. Belirlenen oyunların künyesi, türü, geliştirme süreci, senaryosu/hikâyesi, psikolojisi, mekân, karakter ve görsel tasarımları, mekanikleri, ses ve müzik özellikleri, kamera açısı, oynanabilirliği ve seviyeleri, ara yüzü, animasyon, diğer nesne ve birim özellikleri değerlendirilmiştir. Okul öncesi çocukların sıklıkla oynadığı dijital oyunların simülasyon, rol yapma, aksiyon-macera, platform ve birinci şahıs oyunları olduğu; her oyunun kendine özgü bir senaryosunun ve ilerleme şeklinin olduğu, oyunların belirli görevleri başarmak üzerine kurgulandığı görülmüştür. Oyunlarda ilgi çekici karakter, mekân ve görsel tasarımların yanında oynamayı sağlayan mekanikler, ses ve müzik uyumuna özen gösterilmiştir. Genellikle yanal kaydırmalı kamera bakışının kullanıldığı oyunlarda, seviyelerin oynanabilirliği sağladığı ve basitten zora doğru ilerlediği görülmüştür. Çeşitli ara yüzler, animasyon ve oyundaki diğer nesnelerin oyuncunun oyunda kalmasını sağlamaya katkı sağladığı görülmüştür.