St. Thomas II Kardiyopleji Solüsyonu İle Modifiye Del Nido Kardiyopleji Solüsyonunun Miyokardiyal Etkileri
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020-11-27
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Myocardial protection is the cornerstone of cardiac surgery and cardioplegic arrest is one of the most widely used myocardial protection methods. Although St Thomas II cardioplegia solution is widely used in adult cardiac surgery, it should be given at short intervals. The aim of this study is to investigate the applicability of Modified del Nido cardioplegia with longer arrest times as an alternative to St Thomas II cardioplegia in adult cardiac surgery. The study was conducted from the retrospective data of patients who underwent elective CABG surgery between December 2017 and December 2018 in the Department of Cardiovascular Surgery of the SBU Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital. According to the type of cardioplegia applied during the surgery, the patients were divided into two separate groups which are ‘modified del Nido cardioplegia solution’ (MDN, n:20) group and the ‘St. Thomas II cardioplegia solution’ (ST II, n:20) group. In this study, postoperative troponin I and CK-MB values, EF measurements, cross-clemp durations and CPB durations, defibrillation requirement, inotropic agent, IABP and pacemaker requirement, hospital and intensive care stay, and in-hospital mortality rates were examined. Although the cross-clemp durations and CPB durations of the groups were shorter in the MDN group, they were not statistically significant (p= 0,968 and p =0,808> ? = 0,05). At postoperative 6th, 12th and 24th hours, the CK-MB values of the ST II group were higher than the MDN group at the statistical significance level (p=0,000, p=0,001, p=0,007<?=0,01). The postoperative troponin I values of the ST II group at the 6th, 12th and 24th and 48th hours were significantly higher than the MDN group (p= 0,002, p= 0,002, p= 0,002, p= 0,005 < ?= 0,01). Patients in the St Thomas II group took more inotropic drugs than the patients in the MDN group at a statistically significant level (p= 0,001 <? = 0,01). 55% of the patients in the St Thomas II group and only 15% of the patients in the MDN group were defibrillated. (p= 0,008 <? = 0,01). When the preoperative and postoperative EF measurements of the patients were compared, although there was a decrease in both groups, this decrease was not statistically significant in the MDN group (p = 0,083> ? = 0,05), while it was significant in the ST II group (p = 0,033 <? = 0,05) . According to the data obtained in this study, it was concluded that the use of Modified del Nido cardioplegia provided better myocardial protection with a similar safety profile as St Thomas II cardioplegia.
Miyokardiyal koruma kalp cerrahisinin temel taşıdır ve kardiyoplejik arrest en yaygın kullanılan miyokard koruma yöntemlerinden biridir. St Thomas II kardiyopleji solüsyonu erişkin kalp cerrahisinde yaygın olarak kullanılmasına rağmen kısa aralıklarla verilmelidir. Bu çalışmanın amacı erişkin kalp cerrahisinde St Thomas II kardiyoplejisine alternatif olarak daha uzun arrest süreleri ile Modifiye del Nido kardiyoplejisinin uygulanabilirliliğini araştırmaktır. Çalışma SBÜ Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniğinde Aralık 2017-Aralık 2018 yılları arasında elektif KABG ameliyatı uygulanan hastaların retrospektif verilerinden yapılmıştır. Hastalar ameliyat sırasında uygulanan kardiyopleji tipine göre ‘modifiye del Nido kardiyopleji solüsyonu’ kullanılan hasta grubu (MDN, n:20) ve ‘St. Thomas II kardiyopleji solüsyonu’ kullanılan hasta grubu (ST II, n:20) olarak iki ayrı gruba ayrılmıştır. Hastaların AKK ve KPB sürelerine, postoperatif troponin I ve CK-MB değerlerine, EF ölçümlerine, defibrilasyon, inotrop ajan, İABP ve pacemaker ihtiyacına, hastane ve yoğunbakım yatış sürelerine, hastane içi mortalite oranlarına bakılmıştır. Grupların AKK ve KPB süreleri MDN grubunda daha kısa olmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı değildir (p=0,968 ve p=0,808 > ?=0,05). Postoperatif 6, 12 ve 24.saatlerde ST II grubunun CK-MB değerleri MDN grubuna göre iststistiksel anlamlılık seviyesinde daha yüksektir (p=0,000, p=0,001, p=0,007< ?=0,01). Postoperatif 6, 12, 24 ve 48. saatlerde ST II grubunun troponin I değerleri MDN grubuna göre istatistiksel anlamlılık seviyesinde daha yüksektir (p=0,002, p=0,002, p=0,002, p=0,005< ?=0,01). St Thomas II grubundaki hastalar MDN grubundaki hastalara göre istatistiksel anlamlılık seviyesinde daha çok inotrop ilaç almıştır (p=0,001<?=0,01). St Thomas II grubundaki hastaların %55’i, MDN grubundaki hastaların ise sadece %15’i defibrile edilmiştir (p=0,008<?=0,01). Hastaların preoperatif ve postoperatif EF ölçümleri karşılaştırıldığında her iki grupta da azalma görülse de bu azalma MDN grubunda istatistiksel olarak anlamlı değil iken (p=0,083 > ?=0,05) ST II grubunda anlamlıdır (p=0,033 <?=0,05). Bu çalışmada elde edilen verilere göre modifiye del Nido kardiyopleji kullanımının St Thomas II kardiyoplejisine benzer güvenlik profili ile daha iyi miyokardiyal koruma sağladığı sonucuna varılmıştır."
Miyokardiyal koruma kalp cerrahisinin temel taşıdır ve kardiyoplejik arrest en yaygın kullanılan miyokard koruma yöntemlerinden biridir. St Thomas II kardiyopleji solüsyonu erişkin kalp cerrahisinde yaygın olarak kullanılmasına rağmen kısa aralıklarla verilmelidir. Bu çalışmanın amacı erişkin kalp cerrahisinde St Thomas II kardiyoplejisine alternatif olarak daha uzun arrest süreleri ile Modifiye del Nido kardiyoplejisinin uygulanabilirliliğini araştırmaktır. Çalışma SBÜ Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniğinde Aralık 2017-Aralık 2018 yılları arasında elektif KABG ameliyatı uygulanan hastaların retrospektif verilerinden yapılmıştır. Hastalar ameliyat sırasında uygulanan kardiyopleji tipine göre ‘modifiye del Nido kardiyopleji solüsyonu’ kullanılan hasta grubu (MDN, n:20) ve ‘St. Thomas II kardiyopleji solüsyonu’ kullanılan hasta grubu (ST II, n:20) olarak iki ayrı gruba ayrılmıştır. Hastaların AKK ve KPB sürelerine, postoperatif troponin I ve CK-MB değerlerine, EF ölçümlerine, defibrilasyon, inotrop ajan, İABP ve pacemaker ihtiyacına, hastane ve yoğunbakım yatış sürelerine, hastane içi mortalite oranlarına bakılmıştır. Grupların AKK ve KPB süreleri MDN grubunda daha kısa olmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı değildir (p=0,968 ve p=0,808 > ?=0,05). Postoperatif 6, 12 ve 24.saatlerde ST II grubunun CK-MB değerleri MDN grubuna göre iststistiksel anlamlılık seviyesinde daha yüksektir (p=0,000, p=0,001, p=0,007< ?=0,01). Postoperatif 6, 12, 24 ve 48. saatlerde ST II grubunun troponin I değerleri MDN grubuna göre istatistiksel anlamlılık seviyesinde daha yüksektir (p=0,002, p=0,002, p=0,002, p=0,005< ?=0,01). St Thomas II grubundaki hastalar MDN grubundaki hastalara göre istatistiksel anlamlılık seviyesinde daha çok inotrop ilaç almıştır (p=0,001<?=0,01). St Thomas II grubundaki hastaların %55’i, MDN grubundaki hastaların ise sadece %15’i defibrile edilmiştir (p=0,008<?=0,01). Hastaların preoperatif ve postoperatif EF ölçümleri karşılaştırıldığında her iki grupta da azalma görülse de bu azalma MDN grubunda istatistiksel olarak anlamlı değil iken (p=0,083 > ?=0,05) ST II grubunda anlamlıdır (p=0,033 <?=0,05). Bu çalışmada elde edilen verilere göre modifiye del Nido kardiyopleji kullanımının St Thomas II kardiyoplejisine benzer güvenlik profili ile daha iyi miyokardiyal koruma sağladığı sonucuna varılmıştır."
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Cardiopulmonary bypass, myocardial protection, cardioplegia, St Thomas II, modified Del Nido, Kardiyopulmoner baypas, miyokardiyal koruma, kardiyopleji, St Thomas II, modifiye del Nido
