Farklı ısınma protokollerinin artistik cimnastik sporcularının performansları üzerine akut etkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Karabük Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı, farklı ısınma protokollerinin (Germe Egzersizleri Protokolü, PNF Isınma Protokolü ve Pliometrik Egzersizler Protokolü) 6-8 yaş arası cimnastik sporcularının performansları üzerindeki akut etkilerini incelemektir. Araştırmaya, Karabük Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü 5000 Evler Çok Amaçlı Spor Salonu'nda eğitim gören ve aktif olarak en az 2 yıldır cimnastik sporuyla uğraşan 6 kız 6 erkek toplam 12 gönüllü katılmıştır. Katılımcılara 24 saat ara ile 3 farklı ısınma protokolü uygulanmıştır. Katılımcılara her ısınma protokolünden önce 5 dakikalık genel ısınma uygulanmış ve hemen sonrasında ön testler yapılmıştır. Özel ısınma protokollerinin uygulanmasından hemen sonra da son testler yapılmıştır.
Araştırma kapsamında sporcuların performansları denge testi, esneklik testi ve dikey sıçrama testi ile değerlendirilmiştir. Her test, ısınma protokollerinin uygulanmasından önce ve sonra gerçekleştirilmiş ve elde edilen veriler SPSS programı kullanılarak analiz edilmiştir. Anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edilmiştir.
Bulgular sonucunda, denge performansı üzerine germe ısınma protokollerinin anlamlı bir iyileşme sağladığı görülmüştür. Esneklik performansında ise germe ısınma protokolü anlamlı bir gerilemeye neden olduğu görülmüş, PNF ve pliometrik ısınma protokolleri ise anlamlı bir iyileşme sağlamıştır. Dikey sıçrama performansına uygulanan hiçbir ısınma protokolü anlamlı bir etki göstermemiştir. Sonuç olarak, germe ısınma protokolleri denge performansına anlamlı bir iyileşme sağlamış, esneklik performansına ise anlamlı bir gerilemeye neden olmuştur. PNF ve pliometrik ısınma protokolleri ise esneklik performansında anlamlı bir iyileşme sağlamıştır. Bu bulgular, antrenörler ve sporcular için, performansı optimize etmek amacıyla hangi ısınma protokollerinin kullanılabileceği konusunda rehberlik sağlayabileceği düşünülmektedir.
The aim of this study is to investigate the acute effects of different warm-up protocols (Stretching Exercises Protocol, PNF Warm-Up Protocol, and Plyometric Exercises Protocol) on the performance of gymnasts aged 6-8. The study involved a total of 12 volunteers, 6 girls and 6 boys, who have been actively engaged in gymnastics for at least two years, training at the Karabük Youth and Sports Provincial Directorate's 5000 Evler Multi-Purpose Sports Hall. Three different warm-up protocols were applied to the participants at 24-hour intervals. A 5-minute general warm-up was conducted before each protocol, followed immediately by pre-tests. Post-tests were conducted immediately after the application of the specific warm-up protocols. In the study, athletes' performances were evaluated using balance tests, flexibility tests, and vertical jump tests. Each test was conducted both before and after the application of the warm-up protocols, and the collected data were analyzed using SPSS software. A significance level of p<0.05 was accepted. The results indicated that stretching warm-up protocols led to a significant improvement in balance performance. However, in terms of flexibility, the stretching warm-up protocol resulted in a significant decline, whereas PNF and plyometric warm-up protocols led to a significant improvement. None of the warm-up protocols had a significant effect on vertical jump performance. In conclusion, stretching warm-up protocols provided a significant improvement in balance performance but caused a notable decline in flexibility performance. PNF and plyometric warm-up protocols, on the other hand, significantly improved flexibility performance. These findings are expected to offer guidance to coaches and athletes on which warm-up protocols can be used to optimize performance.
The aim of this study is to investigate the acute effects of different warm-up protocols (Stretching Exercises Protocol, PNF Warm-Up Protocol, and Plyometric Exercises Protocol) on the performance of gymnasts aged 6-8. The study involved a total of 12 volunteers, 6 girls and 6 boys, who have been actively engaged in gymnastics for at least two years, training at the Karabük Youth and Sports Provincial Directorate's 5000 Evler Multi-Purpose Sports Hall. Three different warm-up protocols were applied to the participants at 24-hour intervals. A 5-minute general warm-up was conducted before each protocol, followed immediately by pre-tests. Post-tests were conducted immediately after the application of the specific warm-up protocols. In the study, athletes' performances were evaluated using balance tests, flexibility tests, and vertical jump tests. Each test was conducted both before and after the application of the warm-up protocols, and the collected data were analyzed using SPSS software. A significance level of p<0.05 was accepted. The results indicated that stretching warm-up protocols led to a significant improvement in balance performance. However, in terms of flexibility, the stretching warm-up protocol resulted in a significant decline, whereas PNF and plyometric warm-up protocols led to a significant improvement. None of the warm-up protocols had a significant effect on vertical jump performance. In conclusion, stretching warm-up protocols provided a significant improvement in balance performance but caused a notable decline in flexibility performance. PNF and plyometric warm-up protocols, on the other hand, significantly improved flexibility performance. These findings are expected to offer guidance to coaches and athletes on which warm-up protocols can be used to optimize performance.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Cimnastik, Isınma, Performans, Gymnastics, Performance, Warm-up
