Okul öncesi dönem çocuklarinda bağlanma ve benlik algisi arasindaki ilişkinin incelenmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2018
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Erken çocukluk yıllarında gelişen bağlanma ilişkisinin niteliği çocuğun kişilik gelişimini büyük ölçüdeetkilemektedir. Literatürde de güvenli bağlanma ilişkisinin çocuğun benlik gelişimini olumlu yöndeetkileyeceği belirtilmektedir. Bu nedenle erken yıllardaki ebeveyn-çocuk ilişkisinin niteliği oldukçaönem taşımaktadır. Bu araştırmanın amacı okul öncesi eğitime devam eden 60-72 aylık çocuklardabağlanma ve benlik algısı arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma ilişkisel tarama biçimindetasarlanmış olup, çalışma grubunu 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Karabük il merkezine bağlıanaokulları ve ilkokulların anasınıflarına devam eden, uygun örnekleme yöntemiyle seçilen 60-72 aylık140 çocuk oluşturmaktadır. Çocuklardan 64’ü kız, 76’sı da erkektir. Bu araştırmada verileri toplamakamacıyla “Tamamlanmamış Oyuncak Bebek Ailesi Hikâyeleri Ölçeği (TOBAH) ve Purdue Okul ÖncesiÇocukları İçin Benlik Kavramı Ölçeği (POBKÖ)” kullanılmıştır. Bu ölçekler çocuklara birebiruygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda, çocukların bağlanma düzeyleri ve benlik algıları arasındar=0,182 olan pozitif yönlü çok zayıf bir ilişki bulunmuştur (p<0,05). Çocukların sosyal benlik algılarıile bağlanma düzeyleri arasında r=0,223 olan pozitif yönlü çok zayıf düzeyde anlamlı bir ilişkibulunmuştur (p<0,05). Aynı zamanda bağlanma durum dağılımları incelendiğinde kaçınmabağlanması gözlenen çocukların %55,7 ile en büyük grup olduğu gözlenmiştir. Bunun yanındaçocukların %40,7’sinde güvenli bağlanma ve %3,6’sında negatif bağlanma gözlenmiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Sosyal Çalışma, Pediatri, Psikoloji, Aile Çalışmaları
Kaynak
Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
11
Sayı
2
